Dat de dames de afgelopen jaren de meest spannende platen hebben gemaakt, is geen geheim. Wat te denken van Weyes Blood, Snail Mail, Lucy Dacus of de Billie Eilish van de underground: Kim Gordon. We hebben zelfs een paar van die dames over de vloer gehad, waarbij Lala Lala de meeste indruk maakte. Nu ontvangen we Cate le Bon, oftewel de Grande Dame van de spannende popmuziek. Rol de lopers maar vast uit.

Cate le Bon heeft dit jaar met ‘Reward’ één van de boeiendste platen afgeleverd. Een plaat die ongetwijfeld hoog in de jaarlijsten van de kenners zal prijken. Daarnaast zat ze achter de knoppen bij de opnames voor het schitterende ‘Why Hasn’t Everything Already Dissappeared?’, de meest recente Deerhunter-plaat. Die samenwerking verliep dusdanig goed en met wederzijds respect, dat afgelopen week de pittige EP ‘Myths 004’ van Cate le Bon en Deerhunter-voorman Bradford Cox verscheen.

Cate le Bon komt uit Wales en timmert al jaren aan de weg, met steeds meer succes. Haar vijfde plaat ‘Reward’ is een absolute kroon op haar werk (tot nu toe). Het is een album waarop haar prachtige songs vol Postpunkende ijzigheid, met bloedstollende Electronica en een stevige saxofoon worden versierd. Maar reeds met het geweldige ‘Crab Day’ (2016) brak ze definitief door bij de geïnteresseerde popliefhebber. ‘Crab Day’ is een fantastische plaat, vol charmante, rafelige popliedjes. Een plaat waarop Cate le Bon (eindelijk) een eigen gezicht en een eigen geluid toonde. Dit geluid kwam langzaamaan tot stand, uit ervaring en interessante samenwerkingen. Zo trok ze een tijdje op met Gruff Rhys, voorman van de bekendste band uit Wales, Super Furry Animals. Ook liet ze zich bijstaan door mensen van Gorky’s Zygotic Mynci, destijds een van de grotere, experimentele namen uit Wales. In die dagen zong Cate le Bon nog afwisselend in het Welsh en in het Engels.

Met de aanmoediging en inspirerende ideeën van creatieve songknutselaar Tim Presley, bekend van White Fence, kwam het geluid van Cate le Bon in een interessante stroomversnelling. Die inspiratie was wederzijds, want samen met Presley vormde ze de band DRINKS, een formatie die reeds twee gave platen op pad is. Dit duo was al eens op Le Guess Who? te zien, alwaar ze het publiek trakteerden op fijn Krautpoppende Post-Punk vol klasse songs.

Cate le Bon speelde al veel vaker in Nederland, waaronder Le Guess Who? en Best Kept Secret, maar nog nooit in het noorden. Ook dit jaar speelt ze op Le Guess Who?, het festival dat vlijmscherpe artiesten op een voetstuk zet. Na dit festival reist Le Bon meteen door naar Groningen, waardoor wij in VERA een bijzondere maandagavond tegemoet gaan. Ga dit niet missen, want Cate le Bon verzet tegenwoordig de bakens voor veel gelijkgestemden. Een hele grote naam.

- Niek

Grimm Grimm is het solo project van Koichi Yamanoha. Onder deze naam maakt hij fragiele, prachtige baroque folk, afgemaakt met futuristische lyrics en opmerkelijke sounds. Zijn debuut single, 'Kazega Fuitara Sayonara / Tell the Truth', werd uitgebracht in 2014 via Kevin Shields (My Bloody Valentine) en Charlotte Marionneau’s Pickpocket Records label in samenwerking met Honest Jon's. In juni 2018 kwam zijn laatste album genaamd 'Cliffhanger' uit. Deze werd uitgebracht door Some Other Planet in samenwerking met Kartel Music Group.

Cate Le Bon | Official Website

Cate Le Bon | Facebook

Grimm Grimm | Official Website

Grimm Grimm | Facebook

Go to Facebook Event