Ongeveer tien jaar geleden hadden de dame en heren van Black Mountain alles onder controle. In een relatief korte tijd stuwden ze hun talenten veelvuldig tot grote hoogten, met bijvoorbeeld het weergaloze ‘In The Future’, een intelligente baken in een zee van door de jaren heen platgewalste psychedelica. Ook in VERA hebben wij hier enorm van kunnen meegenieten en zaten we vaak op de eerste rij, want ze waren in korte tijd veelvuldig te zien.

Alles wat niet kwijt kon in Black Mountain werd in ‘bij-bands’ gespuid. Voorman Stephen McBean vond zijn rootsy uitlaatklep in Pink Mountain Tops, drummer Joshua Wells en zangeres Amber Webber maakten met Lightning Dust in warme orgels gedompelde folk en bassist Matt Camirand trok met Blood Meridian country rockend door de wereld. Veel van die bands en ook hun vrienden (o.a. Sleepy Sun) kwamen in VERA voorbij. Het was een mooie periode.

We zijn een tijdje verder. Black Mountain bestaat nog steeds, kwam dit jaar zelfs met een nieuwe LP ‘Destroyer’, maar de Black Mountain Army, zoals de groep muzikanten uit Vancouver werd genoemd, is een beetje uit elkaar gevallen. Onder andere Joshua Wells en Amber Webber zijn losgeraakt van het moederschip en stuwen nu vooral Lightning Dust naar grote hoogten. Dat deden ze al een tijdje, maar vanaf ‘Infinitive Light’ (2009), een volle folkplaat waar het zelfvertrouwen vanaf spat, kreeg Lightning Dust steeds meer body. Toen werd het een band om serieus rekening mee te houden.

In Lightning Dust wisten Webber en Wells altijd hun grenzen te verleggen en zoals gezegd een geluid te produceren waar in Black Mountain geen ruimte voor was. Op ‘Fantasy’ (2013) schiet het behoorlijk uit naar electronica met warme synths. Het geluid waarmee Kraftwerk en Moroder je bekend hebben gemaakt en waarmee The Knife doorbrak. Die telkens over elkaar heen gedrapeerde synths geven sfeer en de uit duizenden te herkennen vibrato’s van Amber Webber maken de sound vertrouwd.

Op het recent verschenen ‘Spectre’ weten ze die ‘oude’ Lightning Dust-sound te verweven met het electronische van ‘Fantasy’, waardoor het gedragen geluid met spannende klanken wordt versierd, wat een geweldige combi blijkt. Lightning Dust is nog beter tot hun kern gekomen dan op voorgaand werk en heeft daardoor met ‘Spectre’ een boeiende plaat afgeleverd.

Iets wat voldoende reden heeft om weer door de wereld te trekken en - uiteraard - opnieuw VERA aan te doen. Dat belooft een geweldig weerzien en vooral een avond met prachtige muziek. Een avond waar fans van gelijkgestemden als Marissa Nadler, Sharon van Etten of Cate Le Bon zeker bij moeten zijn.

Als dat nog niet voldoende is komt Echo Beatty de avond openen. Deze band bestaat al enkele platen, maar kwam afgelopen zomer met het mooie 'High On A Memory', waarbij vooral de schitterende clip de aandacht tot ver boven de rivieren trok. Echo Beatty zijn vooral Annelies van Dinter en Jochem Baelus (bekend van o.a. Slumberland) die samen, in de studio met Bram Vanparys (The Bony King of Nowhere), mooie, verstilde songs over prachtige klanktapijten maken. Akoestisch, minimaal en interessant - prima passend bij Lightning Dust. Kom dus vroeg.

- Niek