Eurosonic
HolySWE Stereo HoneyUK IceageDEN WarmduscherUK
De woensdag begint voor VERA met Holy, Stereo Honey, Iceage en Warmduscher. Hieronder lees je wie de bands zijn en wat ze doen, maar kom vooral langs om ze te zien voor hun grote doorbraak!
20.45 Holy (SWE)
Begonnen als slaapkamerproject voor de Zweedse muzikant Hannes Ferm, bracht HOLY in 2015 een eerste plaat uit, die lof kreeg van Anton Newcombe (BJM) en Dennis Lyxen (Refused). Stabs was eenmalige verrukkelijk mix van 60's garagerock en lo-fi pop en riep vergelijkingen op met werk van Thee Oh Sees en Deerhunter. De langverwachte tweede LP All These Worlds Are Yours kent een veel grotere productie, opgenomen gedurende een jaar in Stockholm, met veel meer focus op Ferms songwriting.
22.15 Stereo Honey (UK)
Stereo Honey is een vierkoppige indie rockband uit Londen. Hun catalogus beslaat pas een paar songs, maar de pure diepte in hun songwriting heeft al golven veroorzaakt. BBC Introducing bood ze een podium en een supporttour voor The Naked and Famous hielp om ze verder op de kaart te zetten.
23.45 Iceage (DEN)
Plowing Into The Field Of Love is het derde album van het Deense Iceage. Het is stoutmoedig en krachtig. Het kanaliseert de woede en emotie van hun onstuimige eerdere releases in geslepen vakmanschap: met piano, mandoline, altviool en orgel bovenop Johan Suurballe-Wieth's messcherpe gitaarwerk en de ronkende, gesynchroniseerde ritmesectie van Jacob Tvilling Pless en Dan Kjær Nielsen. Elias Bender Rønnenfelt's wanhopige vocalen springen eruit, naakt en aansprakelijk voor de teksten. De plaat dateert alweer van 2014, Rønnenfelt is druk geweest met Marching Church, maar Kopenhagens meest noisy troep is terug.
01.15 Warmduscher (UK)
Warmduscher is ongetwijfeld één van de meest bizarre, geheimzinnige en opwindende bands die je op Eurosonic gaat tegenkomen. Het zeer experimentele Engelse noise meets elektronica collectief bestaat uit leden van druggy voodoo rockers Fat White Family, rockers Childhood en acid puristen Paranoid London. Volgens John Doran van The Quietus "zijn ze zo fucking moeilijk dat ze Fat White Family er bijna normaal laten uitzien".