De eerste keer dat ik van ze hoorde was via Amenra, waar zanger en gitarist van Wiegedood de bas vertegenwoordigt. Amenra kennen we natuurlijk allemaal in VERA. De eerste dag van deze maand speelden ze nog een ijzersterke show in de Grote Zaal. Ik heb hem zelf helaas moeten missen, maar heb gehoord dat het toch wel een van de betere schouwspelen van het jaar was. Tot nu toe natuurlijk. Reden genoeg voor iedereen die daar aanwezig was (en ook ik, dit keer) om weer richting VERA te trekken voor een furieus optreden.

De drie heren van Wiegedood, die ook voltallig terug te vinden zijn in de line-up van Oathbreaker, gooien sinds 2014 al hoge ogen in de Europese black metal scene. Je kan het je wel voorstellen dat het behoorlijk druk moet zijn om in meerdere tourende bands te spelen. Dat weerhoud Wiegedood er echter niet van om heerlijk op dreef te zijn. Op 20 april heeft de band in een kleine drie jaar tijd hun trilogie De Doden Hebben Het Goed gecompleteerd met het derde deel.

Zoals we gewend zijn pronkt de plaat met vier nummers en blaast het geheel je in iets langer dan een half uur van je stoel. Ten opzichte van de eerdere delen zijn er geen grote veranderingen doorgevoerd in de succesformule. In een razend tempo brengen ze de sfeer uit I en de agressie uit deel II samen tot een ultiem hoogtepunt. De nummers zijn naadloos aan elkaar gelijmd, wat er voor zorgt dat het album aanvoelt als één doorlopend nummer, met een aantal overgangen op onwaarschijnlijke plaatsen. Live voelt het waarschijnlijk ook zo, terwijl je meegezogen wordt in een gitzwarte draaikolk van chaos.

De Belgische black metalaars nemen als support het post-metal viertal Torrential mee. Met als voornaamste invloeden Converge en Poison the Well ligt de hardcore van de Noord-Nederlanders overwegend in de progressieve hoek en lijken ze altijd het randje op te zoeken. VERA is ze niet onbekend, want ze stonden eerder al op de planken tijdens de Metal Battle. Dat wordt vuurwerk vanavond!

Merijn