Dit concert is een Clubkaartshow. Dit betekent dat je met een clubkaart op zak geen ticket hoeft te kopen. De snelle rekenaar ziet dat de entree plus garderobe van vanavond opgeteld evenveel is als de aanschaf van een Clubkaart, dus wat let je? Je krijgt er ook nog eens een aantal gratis shows bij in 2018, plus bij LOFT en Downstage loopt je ook voor niks door. Alle voordelen en voorwaarden zie je hier.

Januari 2002, Eurosonic. De Belgische band Millionaire speelde in een overvolle Huize Maas en denderde bij de eerste tonen van de opener 'Champagne' al over het publiek heen. Hun prima debuut 'Outside the Simian Flock' was nog maar enkele maanden oud, maar stond al maandenlang loeihard z'n rondes te maken op de speler in m'n studentenkamer. Ik was voor dat optreden aan al fan, maar in die dagen sloeg ik veel van de muziek die uit Vlaanderen kwam hoog aan.

Zoals bij meerdere bands uit Vlaanderen, zat ook Millionaire vol met belangrijke spelers uit de 'Belgenpop'. Te beginnen met voorman Tim Vanhamel, die al naam had opgebouwd bij Evil Superstars, de formatie onder leiding van Mauro Pawlowski. Daarnaast was Vanhamel tijdens Ideal Crash tour als live-gitarist het zesde bandlid van dEUS geworden en bracht het onstuimige terug in die band. Millionaire-drummer Dave Schroyen drumde al in Evil Superstars, Aldo Struyf speelde voor Millionaire gitaar in bands als Nemo en Orange Black en bassist Bas Remans was de 'onbekende', maar speelde later in Zornik.

Het mooie van de Belgenpop uit die tijd was het bereik: dEUS sloot ieder groot festival in Europa af, de broertjes Soulwax draaiden op de hipste feestjes van L.A. en Millionaire overdonderde steevast het publiek, waar ze ook speelden. Ten tijde 'Outside the Simian Flock' maakte de band ook indruk op Josh Homme, toen ze als voorprogramma van Masters of Reality in het Gentse SMAK optraden. Een vriendschap ontstond en de geweldige plaat 'Paradisiac' (2005) werd bij Homme in de studio opgenomen.

Hoewel de band op Paradisiac de gitaar harder en zwaarder liet knallen, was het onmiskenbaar een Millionaire-plaat; de benadering van songs pasten binnen de geluid van de Belgenpopbands, waarbij de gekte van Beefheart en Waits diep in het DNA zat. Zo ook bij Millionaire, waardoor het nergens werd het rechttoe rechtaan werd en er steevast een bocht was die je niet had zien aankomen. Maar het geluid van Millionaire was heel groot; minder passend voor de kleinere podia. In de tour rondom Paradisiac, waarbij grotere festivals zowel in binnen en buiten Europa werden gespeeld, deed de band ook VERA aan. De logge gitaren hadden moeite om zich binnen de muren van VERA te schikken en de show werd al vlot in een brij aan geluid. Gelukkig was hun show dat jaar op Lowlands klopte een stuk.

Vanhamel trok in die jaren vaak naar de Verenigde Staten, voor (grote) shows met Millionaire en voor optredens met de nieuwe band van z'n maatje Josh Homme: Eagles of Death Metal, de band die in een latere gedaante, jammer genoeg, ook bekend is bij je Oma. Maar langzaamaan werd het steeds stiller rond Millionaire. Muisstil zelfs.

Tot begin 2017, waarbij Millionaire met de clip 'I'm not who you think you are' een baksteen in de vijver gooit. Het is het eerste nummer in 12 jaar. De plaat 'Sciencing' is in mei 2017 verschenen en is een herstart van de band. Millionaire is nog steeds Millionaire: de gekke wendingen zijn gebleven, maar de band heeft het geluid meer ruimte gegeven, het geheel klinkt rijper, al moeten de groovy gitaren veelvuldig hun meerdere erkennen in de spannende electronica. 'Sciencing' past - mocht je willen - perfect tussen het debuut en 'Paradisiac' in.

Tijd gaat doorgaans snel, maar Vanhamel heeft in die 12 jaar uiteraard niet stilgezeten. Hij kwam met enkele wapenfeiten de grens over: met een rustieke solo-plaat 'Welcome to the Blue House' (2007), samen met Pascal Deweze (Metal Molly, Sukilove) met de band Broken Glass Heroes (bekend van Benidorm Bastards), als gitarist bij The Hickey Underworld en met enkele (gave en veelbesproken) reünieshows van Evil Superstars, waaronder op Pukkelpop en Le Guess Who?. En zo'n plaat als 'Sciencing' vergt ook tijd, zeker als je bedenkt dat de opnames in het exotische Costa Rica plaatsvonden.

Goed, Millionaire is na 14 jaar weer helemaal terug, al is de band sinds 2005 wel wat veranderd: het viermanscluppie is met gitarist Sjoerd Bruil en toetsenist Hans de Prins uitgebreid en Damien Vanderhasselt heft de stokjes van Dave Schroyen overgenomen. Afgelopen jaar is de band al behoorlijk warm gedraaid, want ze speelden reeds op mooie plekken, waaronder Dour en Best Kept Secret. En nu, na het succesvolle optreden van vorig jaar wederom in VERA te bewonderen!

niek