Antemasque – Antemasque (Nadie Sound, 2014)

Alles waar onze huisfavorieten Cedric Bixler-Zavala en Omar Rodíguez-López hun naam aan verbinden, zorgt altijd voor opwinding in onze Club. Na hun korte maar legendarische succes met At The Drive-In, zagen we de uitbundig gekapte heren terug met The Mars Volta, De Facto en Omar Rodríguez-López Group, telkens met eigenzinnige platen en spraakmakende shows. Niet voor niets wonnen ze al meerdere VERA-Polls.

Sinds vorig jaar is er Antemasque, dat in november een zelfgetitelde plaat uitbracht die ik nu recenseer omdat Antemasque eind juni in, natuurlijk, VERA komt spelen.

De reacties op dit debuut, waar naast Cedric en Omar verder Mars Volta-drummer Dave Elitch en Red Hot Chili Peppers-bassist Flea aan meededen, waren op zijn zachts gezegd nogal gemengd. Kort samengevat: dit lijkt op niks van wat ze hiervoor allemaal deden, maar het klinkt zo goed dat ze ermee weg komen.

Geen emo-postpunk of jazzy avant-garde prog meer, maar bijna ‘stadionfähige’ Amerikaanse rock, duidelijk geïnspireerd op de jaren ’70. Op ‘4AM’ en ‘In The Lurch’ wordt het tempo opgevoerd richting punksnelheid, ‘I Got No Remorse’ is een fijn rockend nummer, maar op ‘Drown All Your Witches’ horen we Cedric zoals nooit eerder: dit is een rockballad! Sowieso is zijn zang sterk geëvolueerd en zijn de scherpste (ATDI) en hoogste (Mars Volta) kantjes er hier vanaf. Dit is wel even wennen, vooral op platte stadionrocker ‘50.000 Kilowatts’.

Gelukkig valt eromheen nog wel van alles te genieten, vooral op het eerste deel van de plaat. Omar speelt tussen alle riffs door fraaie melodietjes, het geluid is prima, sommige songs blijven goed hangen. De laatste drie nummers zijn echter zo onsamenhangend (en de zang zo tergend), dat je ze moeilijk kunt afluisteren. Misschien wilden Omar en Cedric van hun experimentele stempel af en een zeer conventionele plaat maken, wie zal het zeggen. Live zal het vast vet worden, maar van een tweetal van hun kaliber had ik toch wat spannenders verwacht.

T-Ice