Elke maand bespreekt Jan van platenzaak Elpee de nieuwste en beste releases. Laat je leiden en hou de Vera site in de gaten. Wie weet komt een van de favorieten nog eens live langs!


 BBQ/Mark Sultan - s/t

Bloodshot Bill is onze favoriete one man band maar Mark Sultan kan er meestal ook wel wat van, vooral als ie alle gekkigheid en rare tempowisselingen wat achterwege laat en dat is hier gelukkig het geval. Want liedjes schrijven dat kan de man. Hier rechttoe rechtaan liedjes, alles live opgenomen in één of twee takes op een vier sporen recorder. Iets melancholieker sfeertje in de meeste nummers dan we van Sultan gewenst zijn. Inclusief twee covers, waarvan eentje van de Nederlandse jaren ’60 band Group $oal’s, hun Will You Teach Me. Hier een nummer dat klinkt als een demo voor een sixties garagenummer en wel wat aan Danny & the Darleans doet denken. Goeie plaat.


Has A Shadow - Sorrow Tomorro

Has A Shadow – sorrow tomorrow

Prima tweede plaat van Mexicaanse band, op Fuzz Club. ‘An adrenaline-fuelled rush of eerie gothic organs, motorik bass-lines, marching percussion, squalls of chiming, fuzz-ridden guitars and the atonal, ritualistic chants of vocalist Daniel Garciano.’ Doet soms wel wat denken aan Wooden Shjips/ Moon Duo maar dan met iets meer gothische invloeden. Het label roept zelf Bauhaus en Sisters of Mercy. Hier een 5/5 recensie. Luister em hier.

 


Micheal Chapman - 50

Michael Chapman - 50

Oudgediende Chapman met een plaat op Paradise Of Bachelors, geproduceerd door Steve Gunn. Het past allemaal logisch en precies. Grote held van lokale favoriet Joost Dijkema. Plaat heet ‘50’, vanwege zoveel jaren onderweg, vlak voordat ie 75 wordt. ‘A peer of legends like Bert Jansch, John Renbourn, and Roy Harper—but arguably more mercurial and less classifiable over the long haul than any of them—Chapman is probably the only musician in history to have played and recorded with Mick Ronson, Elton John, and Thurston Moore.’ Lees hier een heel verhaal op de PoB site. Hier een mooi nummer, waarop ie soms wel wat klinkt als een licht gruizige Tom Waits of Bob Dylan. Mooi bezwerend en hypnotiserend allemaal.


The Molochs - America’s velvet glory

The Molochs - America’s velvet glory

Mooie plaat op Innovative Leisure, het label van vooral The Allah-Las en Nick Waterhouse. Had even een paar draaibeurten nodig voordat ie het ‘wel leuk’-stadium ontsteeg. Denk vooral aan The Only Ones, zowel qua liedjes als qua vocalen. De stem van de zanger van The Molochs lijkt echt angstaanjagend veel op die van Peter Perrett.  Verder de nodige sixties gitaar jingle jangle invloeden en zo nu en dan een Black Lips gitaartje. Luister em hier.

 


The Masonics - Obermann Rides Again

The Masonics - Obermann rides  again

Iets in de buurt van de tiende lp of zo van deze Londense garageband, uit de kringen rond Billy Childish. Met Bruce Brand, Mickey Hampshire en Ludella Black bijvoorbeeld. Betrouwbare garagebeat, met altijd flinke Bo Diddley invloed en min of meer verplichte kost voor liefhebbers van Headcoats, Milkshakes, Mighty Caesars etc. Tamelijk gelimiteerd, 500 stuks, en in goudeerlijk mono. Niks nieuws, wel verrekte goed. Op Grand Wazeau Records. Luister hier het steengoede titelnummer.

 


Elpee
Oosterstraat 24-1
050 3135137