Als docent op een middelbare school heb ik geregeld leerlingen in de klas gehad die muzikant wilden worden. Gek genoeg waren dit vrijwel altijd meisjes. Op de veel te sporadische culturele avonden op onze school konden ze hun kunsten vertonen, of ze lieten me filmpjes zien waarop ze hun helden coverden. Verreweg de meesten overschatten zichzelf schromelijk, zoals je bij allerlei tenenkrommende tv-programma’s ook kunt zien. Maar zo nu en dan zat er werkelijk talent tussen en werd er technisch goed gezongen. Maar dan ben je er nog lang niet. Slechts een enkeling van die talentjes had namelijk iets eigens, iets unieks. En in die laatste categorie viel ook Eefje de Visser.

Op haar middelbare school in Gouda bracht ze zo rond 2000 tijdens muziekavonden haar gedichten op muziek ten gehore. Na optredens voor de lokale radio, wat interviews en kleine festivalletjes raakte ze zeer geleidelijk iets bekender. Zelf gaf ze altijd aan liever muziek voor anderen te willen schrijven in plaats van zelf op te treden. In 2009 verwierf De Visser ineens landelijke bekendheid met een optreden in ‘De Wereld Draait Door’ en, een dag later, met het winnen van de Grote Prijs van Nederland, in de categorie Singer-Songwriter. Een tour volgde (onder meer met Lucky Fonz III) en in 2011 zag het debuut ‘De Koek’ het levenslicht.

“Vernuftig”, “gedurfd” en “loepzuiver” schreef de pers over haar eerste plaat. “Warm”, “intiem” en “diepgaand” over opvolger ‘Het Is’ uit 2013. Drie jaar daarna kwam ‘Nachtlicht’ uit, die kwalificaties als “Een wonderschoon, modern popalbum” en “Haar mooiste en meest complete plaat tot nu toe” van de Nederlandse en Belgische pers meekreeg. “Op het schitterende ‘Nachtlicht’ laat ze horen niet bang te zijn een nieuwe weg in te slaan zonder daarbij haar eigenheid te verliezen.” Op ‘Nachtlicht’ wordt meer gebruik gemaakt van sfeervolle elektronica, beats en meerlaagse zang dan voorheen, waardoor de concerten zowaar iets dansbaarder zijn geworden. Vergelijkingen met Cat Power, Feist, Jamie XX en Air worden getrokken.

Eefje de Visser blijft melancholisch en dromerig, maar geeft met een uitgebreid instrumentarium en mooie visuals een nieuwe draai aan het fenomeen singer-songwriter. Haar rake teksten, haar inventieve metrum en haar kristalheldere stem doen de rest. Dit wordt heel erg mooi! En zo is de van nature wat onzekere De Visser hopelijk zélf een voorbeeld geworden voor al die tienermeisjes die zo graag zangeres willen worden.

T-Ice (Meneer De Groot)