Dikke ellende buiten, regen valt met bakken uit de hemel, treinen en openbaar vervoer wat stil ligt in de provincie. Overal waar ik langskom staan de boeren in hun laarzen, met schep en gebogen rug geulen te graven zodat al het overvloedige water weg kan.

Klinkt als herfst en kou. Behoefte aan warme drank en kijken naar regendruppels op het raam die hun weg naar beneden zoeken. Niets aan zo voor de zomer. Gelukkig passende muziek gevonden als omlijsting.

Dat is een beetje een sfeer impressie voor EF. Soundtrack voor een middagje tegen de wind in buffelen op je fiets in de regen. Zo gaat het ook ongeveer met de band EF.
een vijfmansformatie uit Gothenburg die nu al 15 jaar bezig is met touren en plaatjes uitbrengen. In die 15 jaar zijn er 4 langspeelplaten uitgekomen. De eerste laten een band horen die voornamelijk leunt op het postrock genre, waarbij de latere platen meer mainstream aandoen en je ze zelfs kunt vergelijken met een Kensington en de Staat.
Door het zorgvuldig opbouwen van de nummers en het gebruik van hard/zacht, blazers en strijkers houden ze het postrock label ook vast. Al 16 tours hebben ze gedaan, en die zorgen ervoor dat deze band prima weet hoe ze explosief en energiek over moeten komen op het publiek.

Het heeft er ook voor gezorgd dat ze een gewaardeerde band zijn die hun hardcore DIY ethiek hoog in het vaandel heeft. Ze hebben hun eigen platenlabel opgericht om hun albums uit te kunnen brengen en een wereldwijde distributie waar ze duizenden platen mee verkocht hebben. niet slecht voor een band die je eigenlijk nog niet kende he.
Met hun laatste volledige plaat uit 2013 alweer hebben ze hun 10 jarig jubileum gevierd en dit werd naar eigen zeggen een plaat voor de both bearded indie rockers, horn throwing metal heads and intensely staring post-rockers at the same time.

Nu zijn ze naast vader, arbeider ook nog steeds halve rockgoden die hard willen werken om nog eens minstens 10 jaar (en wellicht een volledig album) vol te gaan!
Ik heb nog even in de geschiedenis gekeken en gezocht.

EF is hier 2 keer eerder in de club geweest. de eerste keer was bij mijn weten 2005 in de kelder. Dit was trouwens hun eerste buitenlandse tour.
In 2008 stonden ze ook in Vera, maar toen in de grote zaal. In 2010 stonden ze nog in het Viaduct.
Nu dus weer, 10 jaar later en niets wijzer gelukkig.

rock on!
anco