Sinds het ontstaan van de band in 1979  heeft The Ex uit Wormer en Amsterdam een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd. The Ex begint als punkband vanuit de kraakbeweging, beïnvloed door door Britse bands als het eigenzinnige The Fall en anarcho-punks Crass en heeft al snel een eigen geluid te pakken. Dwarse en hoekige ritmes, die toch bijna weer dansbaar zijn, worden doorsneden door scherpe, atonale, noisy gitaarpartijen waarover venijnige, maatschappijkritische teksten worden uitgespuugd. Deze kritische houding  zal altijd overeind blijven, maar muzikaal ontwikkelt The Ex zich in de loop der jaren als een ware duizendpoot door samen te werken met jazz-  en volksmuzikanten uit alle windstreken en laatstelijk vooral uit Ethiopië.

Zo zien we The Ex in Vera samen met cellist Tom Cora, drummer Han Bennink, saxofonist Getatchew Mekuria en bands als Konono No.1 en Fendika. En altijd versmelten de jazz- en Afrikaanse folk-klanken op wonderbaarlijke wijze met  de dwarse Ex-drive om samen te komen tot een opwindend en vernieuwend groovend geheel. Tekstueel kritisch en muzikaal een feest. Het is echter alweer een tijdje geleden, dat we een plaat hebben gehoord die in de 'basis' Ex-opstelling is opgenomen, met zanger/gitarist Arnold de Boer, gitaristen Andy Moor en Terrie Hessels en drummer Katherina Bornefeld. De laatste keer is in 2010 met 'Catch My Shoe', waar de band weer meer als de underground punkband van weleer klinkt en doet denken aan bands als The Fall, Sonic Youth, Joy Division en The Slits, hier en daar overgoten door gierende jazzy saxofoon-  en trompet-solos.

Maar nu is er '27 Passports', een nieuwe plaat in de pure Ex line-up met tien nieuwe nummers. Een aantal zijn al een tijdje live te horen geweest, zoals "Soon All Cities" and "Four Billion Tulip Bulbs", maar de andere songs zijn pas onlangs in de set opgenomen, vlak voor het viertal de studio induikt om de onmiskenbare Ex-energie vast te leggen. Zo is er een meer gitaargerichte sound met maar liefst drie lagen gitaar, die om elkaar heen bewegen om tesamen met de hypnotiserende en pulserende drumritmes de typische Ex-sound te vormen. Uiteraard zijn ook de ervaringen met jazz en Afrikaanse folk weer terug te horen, want muzikaal blijft The Ex altijd vooruitstrevend en valt nooit in herhaling. Maar er is iets dat ouderwets constant blijft bij The Ex en dat is de pure overgave bij haar optredens. "Ronkend en stuwend als een startende motor speelden ze letterlijk tot bloedens toe", citeer ik nu Vera-collega Niek. Probeer maar eens stil te blijven staan.

In Howrah vinden we onder andere de ritme-sectie van Space Siren terug. Space Siren was een band die de leden van The Ex tot haar fans kon rekenen. En ook veel Veranen, want de band was hier een graag geziene gast. Maar Space Siren is niet meer, sinds gitarist en producer Corno Zwetsloot eind 2014 aan een ongeneeslijke ziekte is overleden. Nu, een aantal jaren verder is er dus Howrah (ook wel HRWRH), waarin we naast ex-Space Sirens Ineke Duivenvoorde (drums) en Aico Turba (bas) Zoppo-zanger Cees van Appeldoorn terugvinden.  Recentelijk heeft gitarist Gijs Loots (Slow Worries, Bombay) de line-up gecompleteerd.

Met een drive als in Space Siren maakt Howrah noisy, maar melodische post punk. Er is al een plaat opgenomen in de  Katzwijm studio in de Bollenstreek, die in de zomer van 2018 zal verschijnen bij het ons welbekende Subroutine. Howrah is in Groningen al te zien geweest tijdens 'The Sound of Young Holland' van Subroutine en Lepel in O'Ceallaigh als onderdeel van het Eurosonic weekend en opent nu de avond voor The Ex. Ik zou zeggen, kom op tijd en voeg je bij de leden van The Ex vooraan het podium.

Dikkie.

Luister het nieuwe album '27 Passports' hier: