Eén van de grote voordelen van een baan in het onderwijs is het niet geringe aantal weken vakantie per jaar. Niet onlogisch, gezien het feit dat je in de lesweken structureel ’s avonds en in het weekend over werkt (en ook vaak nog in de vakanties trouwens). Niettemin, het biedt wel de gelegenheid de wereld te bereizen, hetgeen een reisverslaafd iemand als ik dan ook graag doe. In een lange zomervakantie kun je bovendien écht ver weg, zeg naar Australië of Zuid-Korea. Misschien toch nog maar eens heen gaan, er blijkt prima muziek vandaan te komen.

Om de open deur maar gelijk met sponning en al in te trappen: Vacations geeft je inderdaad een zomers vakantiegevoel. Dit viertal uit Newcastle (NSW) strooit met melancholisch-vrolijke gitaarloopjes, vol echo’s, reverb, dissonanten en (over het) randje valse noten. De zang van Campbell Burns past hier perfect bij en doet me wat denken aan Damien Jurado in zijn begindagen. Vacations maakt onderdeel uit van de zogenaamde No-Fi Movement, die wars is van ‘normale’ composities en waarbij graag op huiskamerfeesten wordt opgetreden. Toch is het veel toegankelijker en zelfs poppiër dan ik vooraf verwacht had, en zeker niet anarchistisch structuurloos.

Er zijn wat cassettes en cd’s in kleine oplage én digitaal uit, waar je het beste hun Bandcamp voor kunt checken. Liedjes als ‘Relax’, ‘Friends’, ‘No Fun’ en ‘Hamilton South’ blijven voor herhaling vatbaar, lekkere indiepop in een rammelende garage. Toegegeven, na verloop van tijd lijkt het allemaal wel wat op elkaar, maar live zal dat hopelijk meevallen.

Als contrast is daar anders nog het voorprogramma Say Sue Me uit Busan, Zuid-Korea (van die zombietrein). Dit indierockkwartet heeft Yo La Tengo en Pavement als absolute favorieten en bracht onlangs een EP met covers van Blondie, The Velvet Underground, Bobby Freeman en The Ramones uit in hun eigen stijl. Dan weet je een beetje in welk hoekje je het moet zoeken. Luister op hun Bandcamp naar het resultaat. Gelukkig brengen ze ook eigen werk uit. Ook uit dit jaar stamt de full-length ‘Where We Were Together’, waarvan hitjes ‘Old Town’ en ‘I Just Wanna Dance’ erg fijn klinken. “An addictive amalgam of sugary indie pop and gritty surf that showcases a finely-tuned sense of melody and technical skill”, aldus de recensie op Bandcamp Daily. De gemiddelde VERA-ganger moet deze muziek van Say Sue Me wel prettig in de oren klinken. Ook als je niet helemaal naar de andere kant van de wereld kunt of wilt, geeft dit je toch de kans muziek uit die verre oorden live te horen. Fijne vakantie gewenst!

T-Ice