Endless Boogie - vibe killer
Met Endless Boogie weet je wat je krijgt: de New Yorkse hobbyclub onder leiding van platendealer Paul Major doet zijn naam eer aan met lang uitgesponnen dronende chooglin' boogierock. Neem een riff, en een niet aflatende beat, wat sinistere gesproken woorden en ga op gezette tijd over op gitaarsolo's, herhalen wanneer nodig. Het verschil met vorige platen is uitsluitend de lengte van de tracks: men houdt het op deze nieuwe binnen de 10 minuten per song. Zoals altijd is Endless Boogie heerlijk zuigend en groovend, lui, maar opwindend. Luister de plaat hier.

Justin Townes Earle - kids in the street
We zijn tegenwoordig enthousiaster over de platen van Justin Townes Earle dan over die van zijn vader, vooral als hij de countrysoul hoek induikt. En gelukkig doet hij dat behoorlijk vaak en op Kids in the Street doet hij onderweg ook nog een aantal bijbehorende zijweggetjes aan. Van een mooi countrynummer als What’s she crying for?, niveautje Daniel Romano’s Come Cry With Me, naar het behoorlijk jaren ’70 klinkende titelnummer (‘Jackson Browne-esque’ volgens Paste) Dit is onze favoriete track momenteel. Grotendeels weer een hele fijne plaat die we per draaibeurt mooier gaan vinden. Luister de hele plaat hier.

Warm Soda - I don’t wanna grow up
De allerlaatste Warm Soda plaat. Maar van Matthew Melton horen we ongetwijfeld wel weer (sterker, hij heeft alweer een nieuwe band, Dream Machine, debuut lp snel verwacht) Verder business as usual. Een lp vol met catchy powerpop glam nummers. Hits. De een na de ander. Twaalf nummers lang. En natuurlijk lijken alle Warm Soda nummers een beetje op elkaar. Maar toch weet hij altijd net weer dat éne draaitje eraan te geven waardoor het toch steeds weer als een ander nummer voelt. Hier eentje, het titelnummer. Prachtige afsluiting van Melton's Warm Soda periode. Op Castle Face.

Feature - banishing ritual
Sideproject van iemand van de prima Engelse band Sauna Youth, Jen Calleja in dit geval, samen met twee andere dames. En een prima plaatje ook. Lekker Engelse DIY punky nummertjes en de gitaren raggen er lekker op los. ‘ A superb album with a lot of various influences such as Sonic Youth, the Slits, the Fall, the Ramones and even the Gogo's’. Uiterst geschikt voor de Vera kelderbar. Luister de plaat hier. Op Upset The Rhythm.

10000 Russos – distress distress
Tweede plaat van dit Portugese underground trio, maar onze eerste kennismaking. Zwaar psychedelische krautdrone, die in eerste instantie wel wat doet denken aan Föllakzoid, maar dit is duisterder en dreigender. Niet alleen maar basic doordreunende krautrock, daaroverheen gaan de gitaren en electronika behoorlijk richting noise, hier en daar noteerden we als extra instrumenten o.a. de cirkelzaag, tandartsboor en een heimachine. Niet altijd even gemakkelijk, maar verrekte opwindend, en dat de zanger een beetje als Ian Curtis klinkt is alleen maar positief in deze setting. Luister de plaat hier.