Foto:© Rutger Hocks

Wat doet een rechtschapen downstage programmeur met pasen? Juist, die boekt een gospelband in de kelder. Harm Wierda slaakt een welgemeend “Hallelujah” uit alvorens als een bezetene op zijn orgel tekeer te gaan en de overige 6 bemannings-/bevrouwingsleden volgen. De wals genaamd Harm’s Fork komt op gang en stampt een uurtje zo door. Niet dat Harm’s Fork per se harde muziek is, maar het walst wel over je heen met die gierende orgels en de bezwerende zang van Harm. Als Harm echt bezeten is, dan is het echter wel door onze lieve Heer en dat stak hij niet onder stoelen of orgels. Een keer wat anders in onze kelder, waar bands doorgaans eerder bezeten zijn door iets anders. Nummers als “Come on to Jesus” laten weinig aan de verbeelding over en het publiek zong hier en daar zelfs volmondig mee. Wellicht is er dan toch nog hoop op redding voor onze club. De kelder was goed vol, al was dat mede debet aan de omvang van de band en bijbehorende orgels. Deze laatsten stonden halverwege de keldervloer, waarmee het met recht een “intiem” optreden genoemd kon worden. Al met al één van de meer afwijkende optredens van het jaar tot nu toe. Het was een goed schouwspel, amen. |Rutger