Ha, dat was leuk! Een goedbezocht en toch intiem feestje in de mooiste plek van Groningen, de Vera Kelderbar. Een hele rits Groningse bands/artiesten kwam een revuetje doen om mijn afscheid als Vera-vrijwilliger luister bij te zetten. Jazeker! Na 12 mooie jaren kap er ik mee, zodat ik me in mijn vrije weekenden kan storten op mijn echte hobby: Taylor Swift! Toegegeven, haar teksten over het zoveelste ex-vriendje zijn nogal puberaal, en ze heeft altijd dezelfde irritante O-face als ze weer eens een award in ontvangst mag nemen. Maar al die prijzen en belachelijke hoge verkoopcijfers komen niet uit de lucht gevallen: ze heeft als songwriter (al dan niet samen met Max Martin) een feilloos instinct voor hooks en popliedjes, of ze nu country, bubblegum, of electro-pop maakt. Dikke vette productiewaarde ook. Vernieuwend? Natuurlijk niet, maar dat vind ik geen vereiste voor goede muziek. Bij wijze van experiment vroeg ik de bands daarom, naast het spelen van eigen repertoire, een liedje van Taytay te coveren in eigen stijl. Dat deden ze allemaal erg leuk, hoewel de ene band zich er gemakkelijker bij voelde dan de ander. Wat volgt is een lekker gekleurde terugblik op de avond, want ik ben (bijna) onvoorwaardelijk fan van alle bands van vanavond.

Douwe trapte de avond af met slechts gitaar, drumcomputer, en flinke galm over de zang.  Een soort van uitgeklede, iets rustigere versie van zijn band Black Cult ofzo? Hoe dan ook, wij mochten genieten van mooie liedjes, een overstuurde versie van TS’ ‘Style’, en zijn eigen alternatieve kersthit ‘Laid for Christmas’. De schattig/stoere meiden van Out of Order knalden hun garagepunk de kelder in. Charmant en rommelig, en daarom misschien wel de leukste nieuwe band uit Groningen. Ze speelden een lekker snelle en puntige set, en hun cover van ‘I Knew You Were Trouble’ was een regelrechte 90s girlpunk-hit. Hobbydichter/barman Remy droeg tussen de bands door een aantal melige, Nederlandse vertalingen van obscure en minder obscure TS nummers voor. Op lullige wijze legde hij de belachelijkheid van haar teksten bloot, en kreeg daarmee de lachers op zijn hand. Downstage band Lezboys gaven ‘Shake It Off’ een slack-behandeling, en speelden daarnaast een selectie van hun vele melodieuze 90’s indierock-hits. De set werd afgebroken door ongemakkelijke toespraken en afscheidscadeautjes (bedankt iedereen xoxoxoxo <3 <3 <3 kusjes!!!!). Het hardere, tweede gedeelte van dit mini-themafestivalletje begon met Wolvon. Melodieuze noiserock met onder de oppervlakte verborgen liedjes, zoals alleen zij dat kunnen. Heerlijk chaotische noisy versie van ‘Bad Blood’ ook, tof dat ze die nog wisten te repeteren tussen de toershowtjes door. Het duo AttackRobotAttack was lekker op dreef met hun chaotische hardcore/screamo, en voelde zich lekker ongemakkelijk bij hun cover van het wel heel erg bubblegum-poppy ‘22’. Ortega speelde als laatste met loodzware doom/sludge. De cover van ‘I Knew You Were Trouble’ was ongemakkelijk, maar werkte beter dan ik had gehoopt. Vet epische band en een mooie afsluiter van de avond.

Het was een mooie maar een ietwat rare avond, met al die korte sets. Voor de buitenstaander had het misschien een hoog ons-kent-ons-gehalte, en het duurde zeker wat aan de lange kant. De bands waren echter erg lekker bezig wat mij betreft, en boden een mooi overzicht van de fijne gitaar-underground die Groningen te bieden heeft. Ik zal dat misschien wel het meeste missen aan Vera, en Vera Downstage in het bijzonder: het voor een klein gedeelte bijdragen aan het bandjesklimaat in de stad, en het mogen werken met zoveel mooie mensen en muzikanten. Ik kan het iedereen aanraden. Voorlopig ben ik echter nog niet weg uit de Stad, dus we zullen elkaar nog regelmatig treffen bij showtjes hier en daar. Dikke shout-out naar alle bands van vanavond, Vera Downstage, alle betrokkenen en publiek bij deze avond, en iedereen die ik in 12 jaar Vera tot mijn vriendenkring heb mogen rekenen – jullie weten wie jullie zijn. De rest kan de rambam krijgen!

-Chris