Wie ze eerder heeft gezien weet dat Slim Cessna's Auto Club een bijzonder vreemd stel is. Drie jaar geleden joegen ze de in de Oosterpoort verzamelde roots- en bluesliefhebbers op de Rhythm & Blues de stuipen op het lijf met losgeslagen rodeopunk en een soort van Brokeback Mountain-achtige act van de twee zangers, Slim Cessna en Jay Munly. Met ogen als schoteltjes stonden de meeste mensen te kijken naar de capriolen van de band uit Denver en hun wilde Americana bleek voor de meeste mensen toch wat te hoog gegrepen.

Het laat onverlet dat Slim Cessna's Auto Club een fantastische liveband is, met een energiek geluid en bijzonder goede nummers. Natuurlijk komen ze ook veel beter tot hun recht in een club als Vera dan op een wat traditioneler ingesteld rootsfestival, wat ze vorig jaar al eens lieten zien, toen ze in de Grote Zaal speelden.

Qua insteek en geluid zijn ze prima te vergelijken met 16 Horsepower, met wie frontman Slim ooit samen in een band zat. Die samenwerking duurde niet heel lang: waar David Eugene Edwards meer richting country ging, is Slim Cessna is wezen een punker en de religieuze verwijzingen in zijn teksten zijn niet half zo serieus bedoeld. Niet gek dus, dat punker in ruste en labelbaas Jello Biafra een groot fan is en de band razendsnel tekende op zijn Alternative Tentacles-label toen hij van ze hoorde. Sindsdien brengt hij alles van ze uit en betitelt hij ze als 'de band die in de bar bij het einde van de wereld staat te spelen.'

Voor die verwijzing naar het einde van de wereld valt heel wat te zeggen. Al komen ze dan uit het wat noordelijker gelegen Denver, de band roept een apocalyptisch sfeertje op zoals alleen bands uit de de zuidelijke staten van de VS dat kunnen doen. De fire and brimstone-teksten van Slim en Munly wordt overgoten met met een mix van gitzwarte country, polkapunk en ballades met een stevige Klezmer-toets. Er zijn razendsnelle duels op de banjo, harde gitaren en heel veel inzet en beleving.

Slim Cessna's Auto Club zijn The Pogues vermomd als rednecks en 16 Horsepower met een bizar gevoel voor humor. Het is southern gothic met twee freaks op zang die niet alleen elkaar en de rest van de band, maar vooral het publiek weten op te jutten en mee te slepen in hun gekte. Als dat geen rock 'n' roll is weet ik het ook niet meer.

- Bart

Home

Facebook