Zijn we klaar voor die stomp in het gezicht dat Chubby and the Gang is? De laatste keer dat ik ze zag was op Eurosonic in de winter van ‘21. Thuis op de laptop in een zogenaamde “livestream”. Kennen we dat nog? Na een best-wel-leuke avond switchend tussen euro pop en post-punk bandjes begon eindelijk Chubby and the Gang. Ver weg van hier in een verlaten Londonse fabriekshal speelden zij in een krappen 20 minuten door de set heen. Ik zal mijn kleinkinderen vertellen dat dat in die tijd een hele ervaring was. Even had ik het idee ergens bij te zijn en ontzettende zin om naar een “normaal” concert te gaan. Vanavond dan eindelijk!

De band volgt de gouden formule dat al lang geleden is vastgesteld: 3 akkoorden en een flinke dosis attitude. Een traditie die al jarenlang stand houdt en waar altijd weer een band langs komt die er iets origineels mee doet. Punkrock dus, alleen speelt de band net wat te snel om genre vast te blijven. In de basis van die typisch Britse snotty punkrock, met daaroverheen een Amerikaans sausje van doo-wop en powerpop. En op hun laatste album The Mutt’s Nuts horen we letterlijk een AC/DC en The Cramps riff voorbij komen. Chubby and the Gang spelen zeg maar een Fish and Chips soort van punk. Vet, snel opgediend, het maakt me niet zo veel uit waar het vandaan komt en ik vreet het allemaal gulzig op.

De zomer van 2022 is al ingeluid als de zomer van de Lad. Met een voetbal shirt aan en lauw bier drinken met je maten, heel hard Oasis meezingen en de rest van de avond op een of ander eurobeat laveloos ten onder gaan. Romeo Taylor luidt dit moment in. Het enige wat ik er over kan vinden is dat hij een Schotse zanger/entertainer is en op Eurohouse geïnspireerde meezingers maakt. Dit is de muziek dat Schotse comedian Limmy in zijn hoofd heeft in zijn Headphones sketch. De perfecte openingsact.

- Thomas