In januari 2022 is het 25 jaar geleden dat Meindert Talma zijn debuutalbum 'Hondert Punten' presenteerde in Vera. Meindert beschouwt dit moment als de start van zijn muzikale carrière. Daarom vieren we het 25-jarig jubileum op een grootse manier: als een tour de force waarin Meindert in zijn vertrouwde thuispodium Vera 9 shows, verdeeld over 2022, al zijn albums integraal gaat spelen, zoveel mogelijk in originele bezetting. Daarnaast verzorgen negen Noord Nederlandse acts een voorprogramma. Zij spelen naast eigen werk een cover van Meindert, die in samenwerking met de Popfabryk in januari 2022 wordt uitgebracht als de LP 'De tijd is een schoft'.

Tijdschema:
14:30 - 14:50: Blondeau
14:50 - 15:00: Pauze
15:00 - 16:00: Ausputzer (2010; nooit uitgebracht) wordt door Meindert uitgevoerd met Jan Klug op  theremin, basklarinet, saxofoon, fluit; Corneel Canters op drums en Fons Sluijter op contrabas.
16:00 - 16:50: Pauze
16:15 - 17:15: De zee roept (2011; Excelsior Recordings) wordt door Meindert uitgevoerd samen met Laurens van der Meulen. De zee roept is de soundtrack bij het fotoboek van Tryntsje Nauta over de zeevaartschool op Terschelling.

Meindert over Ausputzer: “Na het Engelstalige Tamango-avontuur volgde Ausputzer, een experimentele Duitstalige band. Van de 10 liedjes die ik had geschreven voor dit album zijn er 7 songteksten van de uit Hannover afkomstige Elke Schick die ik in 2000 had leren kennen toen zij in Groningen studeerde. In juli 2010 nam Dennis Rux het titelloze album op in de Yeah! Yeah! Yeah! Studios in Hamburg.

Het is ongetwijfeld een van mijn beste platen, maar merkwaardig genoeg nooit uitgebracht. Excelsior Recordings wilde hem wel uitbrengen, maar ik had in mijn hoofd dat ik er vooral ook mee in Duitsland wilde spelen, want om met Duitstalige liedjes alleen in eigen land te spelen vond ik een dom vooruitzicht. Ik stuurde cd's naar Duitse platenmaatschappijen zonder dat ik daar mensen kende. Toen ik niets terughoorde van de platenlabels en verzeild raakte in nieuwe projecten raakte Ausputzer langzaam uit beeld.”

Herman Veenhof in het Nederlands Dagblad over De zee roept: “De heer Talma zal wel nooit een normale langspeelplaat maken. Die hoop moeten we opgeven en dat is maar goed ook. Deze keer dompelt de boomlange, elektronisch lyrische satiricus zich onder in zout water. De teksten van Talma zijn korte schetsen die vaak een soort spanning herbergen een van onheil bezwangerde nabije toekomst, maar dan weer woorden of plotse wendingen kennen, die leiden tot een grijns of schaterlach.”