Laat het duidelijk zijn dat het in deze band vooral gaat om de psychedelische, fuzzende, spacende en bijtijds hypnotiserende sound die White Hills maken tot wat zij tot op heden zijn, waarin je je weer enigszins terug waant in de jaren 70.

“Schoenmaker, blijf bij je leest” om er maar es een term in te gooien en dat doet de band zeer goed. De rode draad die onmiskenbaar terug komt in hun albums zijn natuurlijk de Masters of the Universe, de space/psychedelica helden, Hawkwind, maar wel op zo’n manier dat men deze band geen kloon kan noemen. Maar de geest van deze legendarische pioniers zwerft veelvuldig rond in de muziek van White Hills. En persoonlijk vind ik dit heerlijk om live in op te gaan wat betreft deze freakende sound.

En dat is aan de twee constante leden en boegbeelden  Dave. W (gitaar/zang) en Ego Sensation (bas/zang) wel toevertrouwd. De band uit New York is ontstaan in 2003, er zijn sindsdien veel albums/ep’s/singles uitgebracht, toert veelvuldig om tussendoor even weer een album op te nemen…en hoppa weer op toer.

Dat de band zich alleen bedient van de klanken van Hawkwind zou te kort door de bocht zijn, de krautrock vibe van Can komt her en der wel voorbij. Net zo als het punky wave achtige wat zorgvuldig in de mix verwerkt is, wat het recalcitrante van deze act alleen maar meer versterkt. Dan nog de glamour vibe op de bühne en de omschrijving van deze act is wel compleet. Ahum…

Wat namen van bands die hier ook wel op de Vera planken hebben gestaan, als in welke richting je mag denken zijn Black Mountain, The Cosmic Dead en Estatic Vision (beide terug te vinden in het Vera archief van scribenten). Vooral die laatste freakte erop los alsof je in een constante lsd trip zat. Woohoo!

De beste manier om de band te ervaren is natuurlijk om er in levende lijve bij te zijn, wat ik eenieder ook aanraad voor deze avond, maar wil je alvast een goede indicatie krijgen hoe White Hills op het podium klinkt, dan is er het album Roadburn live uit 2011. De goede registratie van het optreden geeft een zeer adequate representatie neer van de band op het podium.

Ten slotte wil ik nog even aandacht besteden aan de band GNOD uit Engeland, of liever gezegd het weirde, prachtige album GNOD  Drop Out With White Hills II die ze samen met White Hills in 2010 hebben uitgebracht. Dit is het commentaar op bandcamp hierover;

“It is the first official collaboration between two of the most colossal cosmic manglers on the planet, that of astral rejecters Gnod  and former Rocket, now Thrill Jockey’s spacerock juggernauts White Hills.

Kan je nagaan wat voor resultaat deze space afterbirth is geworden. Tripping!!!

Als ik één band ook nog graag op deze bühne zou willen zien, dan is het GNOD. Maar dit is even een hersenspinseltje mijnerzijds en dit verder terzijde, want vanavond kunnen u en ik en allen die dit genre een warm hart toedragen stappen in de freaky wereld die White Hills heet. Scheurende gitaren en uitgesponnen solo’s en meer van al dat moois. Oh Yeah!

Case

Support HISTER is een indierockduo oet Grunn. De band combineert drums en basgitaar met Groningse teksten. Ze spelen eigenzinnige nummers die soms catchy en up-tempo zijn en soms juist traag en slepend met hoorbare invloeden van kraut en psychrock. Een mix van Thre Breeders en True Widow maar dan in het Gronings.