Ik heb in mijn leven meer slechte reality TV gekeken dan ik zou willen - Ex on the Beach: Double Dutch, de bizarre knaller Sexy Beasts, First Dates en - natuurlijk - de klassieker Love Island. Wat ik ook meer heb gedaan dan ik waarschijnlijk toe zou geven, is noisy 80s en 90s indie pop luisteren. Mijn nog altijd actieve last.fm-pagina spreekt boekdelen (hallo, welkom terug in 2008!). Soit, het zijn niet de meest voordehandliggende onderwerpen om een bruggetje tussen te willen slaan, maar het was het enige waar mijn hoofd aan kon denken bij het horen van de Londense groep Island of Love, zo op de late zondagochtend na de gekte van een John Coffey show in de kelder. Maar natuurlijk, Island of Love is veel meer dan een neurale wormhole richting reality-tv in mijn vermoeide brein. Onze boeker Robert omschreef de drie nummers op de meest recente single van de groep (“Fed Rock”) als “een soort ADHD J. Mascis,” en ik voeg daar graag nog vergelijkingen met Sebadoh’s Smash Your Head on the Punk Rock en Teenage Fanclub’s A Catholic Education aan toe. De self-titled debuutplaat van de groep vol catchy, melodieuze noise pop komt 12 mei uit op het grote Third Man Records en is momenteel één van de platen waar ik het meest op zit te wachten dit jaar. Met een weemoedig hart vanwege mijn eigen andere reeds geplande plannen op 18 april dus maar de oproep: haast u na de Zienema naar de kelder, voor een Downstage Extra met één van de (nu al) beste bands van dit jaar! Mijn plekje hou ik voor je vrij. - HUGO