And So I Watch You From AfarN-Ireland
‘This Is Our Machine And Nothing Can Stop It,’ luidt het debuutalbum van And So I Watch You From Afar. Dat ze het meenden hebben ze inmiddels wel bewezen. De machine van de vier Ieren blijkt inderdaad ijzersterk, we zijn nu ruim vier jaar verder en de band is nog altijd niet te stoppen.
Het is dan ook een hele prestatie als je ASIWYFA nog nooit gezien hebt, en een nog grotere prestatie als je nog nooit een noot van ze gehoord hebt. Want als ze in de buurt zijn hoor je ze, of je wil of niet. En in de buurt waren ze vorig jaar meestal wel. Tijdens Eurosonic speelden ze al op het Vera-podium en wel zo overtuigend dat we ze hier drie maanden later opnieuw met open armen mochten ontvangen. Festivalgangers kunnen ze haast niet gemist hebben, naast Eurosonic speelden ze op London Calling, de-Affaire en Lowlands voor een groot festivalpubliek. Ergens tussendoor namen ze ‘Gangs’ (2011) op en zijn weer onvermoeibaar verdergetourd, om vanavond dus weer in Vera te belanden!
De liveshows van ASIWYFA zijn inmiddels een fenomeen geworden. De band gaat tekeer als een vernietigende machine die telkens nét niet helemaal op hol slaat, en met reden: voor muziek die zo dynamisch is als deze is controle wel een vereiste. ASIWYFA ramt op hoog tempo, als 65daysofstatic on speed, talloze melodieën uit hun instrumenten terwijl het tempo voortdurend wisselt. Gefreakte mathrock-riedeltjes wisselen af met traag en zwaar gitaargeweld, af en toe is er ook nog wel ruimte om even weg te dromen, en dat alles soms in een nummer van 5 minuten gepropt. ASIWYFA is als een speeddate tussen het zwaar op de maag liggende Amenra en de bloedmooie melodieën van Explosions In The Sky. Gekkenwerk, en de gekken storten het al rennende en breed grijnzende over je uit. Grijzend ja, ze schijnen ook nog eens ontzettend vrolijk en sympathiek te zijn. Geen moeilijk en serieus kijkende postrockers dus.
Dat liefhebbers van postrockbands als Russian Circles, 65daysofstatic en Mogwai dit niet mogen missen spreekt voor zich (als je je aangesproken voelt, schrijf dan ook maar direct Explosions In The Sky in je agenda!). Ook mensen die wat minder met het postrockgenre hebben durf ik dit concert echter wel aan te raden. Dit is een bijzonder goede liveband die een heerlijke bak herrie produceert, iets dat ze zo gepassioneerd doen dat het me sterk lijkt dat je het niet kan waarderen. Tenzij je geen oordoppen meegenomen hebt misschien.
- Marinke