BambaraUSA
Support: Cold UnionPL/NL
Dark and vigorous postpunk
Bambara uit Brooklyn, NY weet mij in 2018 compleet te overrompelen met een jagend en intens optreden vol duistere, melodieuze songs, die je zo kunt draaien tussen legendes als Nick Cave & The Bad Seeds, The Swans, Iggy Pop en The Gun Club. Plaats van handeling: Vera Kelderbar. Bijzonderheden: Gratis concert dat plaatsvindt na een optreden van The Melvins in onze Grote Zaal. De inventieve riffs van gitaristen Bryan Keller en Sam Zalta, de beukende, gevariëerde beats van drummer Blaze Bateh, de donker dreunende baslijnen van bassist William Brookshire en de baritone, bijna praatzang vol emotionele uithalen van zanger Reid Bateh maken dat iets tussen The Birthday Party en The Bad Seeds de eerste referentie is, die tijdens het concert bij me opkomt.
Die gedachte is ook niet helemaal gek, want Reid Bateh vertelt ergens dat ‘Murder Ballads’ (1996) van The Bad Seeds voor hem een openbaring is geweest. Daarvoor vinden we op de eerste platen ‘Bambara’ (2007) en ‘Dreamviolence’ (2013) noisy songs afgewisseld met soundscapes, waarin de zang op de achtergrond is te horen, meer als instrument zeg maar. Beïnvloed door ‘Murder Ballads’ en Southern Gothic romans – de band komt oorspronkelijk uit Athens, Georgia – komt de zang meer naar voren en worden de poëtische tektsten meer verhalend. En dan hebben we het hier over verhalen, die zich bevinden in een duister, diep emotioneel nachtelijk universum vol dolende zielen en obsessief gedreven, verwrongen geesten, waar de dood met een gulzige blik om de hoek loert.
“Cave lead to Cohen, Cohen led to Waits. “That was like a world, a little microcosm,” says Reid. “Characters overlap and you’re immersed in this world overpopulated with dark, grimy characters.”” (Loud And Quiet)
Dit is al te horen op ‘Swarm’ (2016), maar nog meer op ‘Shadow On Everything’ (2018), waar alle nummers hoofdstukken zijn van een Western Gothic verhaal en de noise sound geopend wordt met Ennio Morricone-achtige gitaarstukken. Maar tussendoor is er nog een bepalend voorval voor de band, en wel tijdens een concert samen met Girl Band uit Dublin in 2017. Bambara is dan een trio, waarin Reid Bateh zowel zanger als gitarist is, maar tijdens dat concert zijn hand breekt. Bambara tourt dan noodgedwongen verder met extra gitaristen. Het blijkt een gouden greep, want als zanger/performer blijkt Reid Bateh veel meer in zijn element te zijn en komt de focus meer op de zang te liggen.
“An accidental epiphany came during a 2017 show opening for Girl Band during which Reid—who used to handle both guitar and vocal duties on stage—broke his hand beating on the back of his instrument. The injury forced the group to recruit a live guitarist and relegated Reid solely to the role of frontman. It turned out to be a blessing in disguise: Reid is almost supernaturally suited to the part, stalking the stage with the fury of a Southern preacher, bellowing tales of doomed characters in a severe baritone, and punctuating the ends of phrases with great sweeping gestures. ” (Bandcamp)
Op de plaat blijft Bambara het trio met tweeling Reid en Blaze Bateh en William Brookshire, die elkaar kennen sinds 2001, tijdens hun gezamenlijke schooljaren in Athens, Georgia. Dit drietal maakt vanaf dan al samen muziek, maar Bambara wordt pas opgericht in 2007, terwijl het echt begint als de drie in 2009 verhuizen naar Brooklyn, NY. Uiteenlopende invloeden door de jaren heen zijn de muziek van Laurie Anderson, Leonard Cohen, Kate Bush, Nick Cave and the Bad Seeds, Angelo Badalamenti, Scott Walker en The Swans, de films van Wong Kar Wai en David Lynch en Southern Gothic literatuur.
Bambara tourt daarna met bands als A Place To Bury Strangers. Algiers en METZ. In 2018 speelt Bambara samen met IDLES, waarna de Engelsen meteen dolenthousiast Bambara meenemen op hun tour. Op ‘Stray’ (2020) wordt de donkere, filmische sound van Bambara verder uitgewerkt, zonder de noise rock invloeden te vergeten. Het nummer ‘Miracle’ wordt gebruikt in de soundtrack van seizoen 6 van Peaky Blinders. Dan komen de Cave/Bad Seeds referenties wel heel dichtbij natuurlijk. Het jagende ‘Serafina’, tevens single van de plaat, is eveneens een noemenswaardig en geweldig nummer op deze plaat.
Na de gebruikelijke pauze vanaf 2020 (tja, om dat nu elke keer weer te moeten benoemen…) komt in 2022 de EP ‘Love On My Mind’ uit, geïnspireerd door de opgesloten jaren in New York en de fotografie van Nan Goldin. Bambara tourt dan weer volop, onder andere samen met Midwife en Nothing. Nu is er een nieuwe plaat ‘Birthmarks’ (2025) met een meer orkestrale benadering van producer Graham Sutton van post-rock band Bark Psychosis. Naast het gebruik van keyboards, synths, sax, violen, vibrafoon en blazers, zijn er ook duetten met onder andere Madeline Johnston van Midwife en Emma Acs van Crack Cloud. Dit versterkt het filmische, narratieve karakter van Bambara op de plaat enorm en hoewel de gitaarpartijen nu meer op de achtergrond door de muziek heen klinken, blijft de donkere, dreigende sfeer van Bambara behouden.
“The bones are still the same — smouldering, high-drama rock that owes a lot to Johnny Cash, Nick Cave and Ennio Morricone, with Blaze Bateh’s thunderous drumming powering things and brother Reid Bateh’s smokey swagger in the spotlight — but this time it’s delivered with sleek synthesizers and layers of atmospheric sound design.” (Pitchfork)
Live klinkt het echter nog steeds iets meer noisy in een bezetting met twee gitaristen, zoals we ook al hebben gehoord tijdens het concert van Bambara in Vera’s Grote Zaal in 2022. Een concert dat ik zelf vanwege een bandrepetitie helaas aan mij voorbij moest laten gaan. Een van de weinige nadelen van het zelf spelen in een band.
Als muzikant kan ik me trouwens wel vinden in dit advies van Blaze Bateh, dat ook in één klap alle neoliberale ‘branding’ coaches overbodig maakt:
“Blaze: Not sure anyone should be taking advice from me, but one undeniable truth is to make the music you want to make. Not what you think people want you to make. That way, if things don't work out, then you didn’t also lie to yourself. And if they do “work out,” then what could be better? Essentially, don’t think about finding your audience, let your audience find you.”
Als publiek weet ik Bambara deze keer wel te vinden!
Dikkie.
Support: Cold Union
Cold Union is een darkwave-duo gevormd door Julie en Charles Morose, dat post-punk melancholie combineert met ijzige elektronische texturen. Opgericht in Polen in 2022 en beïnvloed door de muziek uit de jaren 80, verfijnde de band hun geluid tijdens hun verblijf in IJsland. Hun debuutalbum Deep in My Memory verkent thema's van liefde en isolatie, waarbij vintage synthesizers worden gecombineerd met elektrische gitaar. Nu gevestigd in Nederland blijft Cold Union emotioneel rauwe, sfeervolle muziek maken, gedreven door hun gedeelde passie en creatieve samenwerking.