Eigenlijk zou de avond van 2 december in het teken staan van de al heel lang verwachte Grote, Dikke Hobbyrock Encyclopedie. Deel 1, van – hoe kan het ook anders – de Stichting Hobbyrock. De stichting beloofde “Een dik, rijk geïllustreerd naslagwerk waarin meer dan 350 onderwerpen worden behandeld die essentieel zijn voor het allround denken”, maar besloot na een interne mailwisseling van maar liefst 436 e-mailberichten om de uitgave toch nog maar even uit te stellen.

Stichting Hobbyrock ontstond in de jaren ’90 om de financiële perikelen rond het Combo Knus & Gezellig in goede banen te leiden, maar groeide uit in een heel cultureel ensemble rond een – van oorsprong Friese – vriendengroep. De stichting brengt het tijdschrift De Hobbyrocker uit, maar was ook vader van onder meer de eerste single van Meindert Talma. Regelmatig was de stichting in Vera te gast om een fijne avond te verzorgen rond deze of gene boek- dan wel plaatpresentatie.

Daarom komen de Hobbyrockers toch langs met opnieuw een gevarieerd programma om de nieuwe bundel prozagedichten van Hobbyrocker Nyk de Vries in te luiden. Het belooft een avond te worden met veel voordracht uit de nieuwe bundel, maar ook met film (preview van de nieuwe HR-film World War Pipo, gefilmd in 3D), zang (The Big O, André van Duin) en muziek van DJ Kesenova. En natuurlijk zullen al de scribenten van de encyclopedie: De voorzitter, De Jonge Boschfazant, Henkie Heinekens, RS, De Crazy Gerry, St. Nyk en JBG Halma van de partij zijn om een luisterrijk avondje te verzorgen.

Kort wat over die prozagedichten van Nyk de Vries. Het eerste prozagedicht van Nyk stond natuurlijk in de eerder genoemde Hobbyrocker, waarop stichtingsvoorzitter Kesanova de auteur meldde: “Dat kun je nog wel eens vaker doen”. De nu te verschijnen bundel heet De dingen gebeuren omdat ze rijmen en hij komt uit bij niemand minder dan uitgeverij De Arbeiderspers. Deze bundel is het vervolg op de succesvolle eerste bundel prozagedichten Motorman die in 2007 tegelijk in het Fries en Nederlands verscheen.

Een prozagedicht is een ultrakort verhaal met het uiterlijk van poëzie. Bij Nyk zijn het altijd wonderlijke verhalen, die soms een directe relatie hebben tot ervaringen van de schrijver. Absurdistische schetsen van het echte leven zeg maar. Of zoals de jury van de Belcampo-prijs schreef: 'in weinig woorden een compleet, helder verhaal: beeldend, hilarisch, eigenaardig en schijnbaar doodeenvoudig. Hij maakt grote stappen in de tijd, vooruit en achteruit - drastische veranderingen in omstandigheden, maar ook in rotsvaste overtuigingen.' Een voorbeeld:

 

Juicy

Haar naam Juicy beloofde sappige gemeenschap. Dat viel

helaas een tikje tegen, maar het waren de jaren negentig.

Er was genoeg te doen. Ik sloeg als een gek aan het

dichten. Ik verloor me erin, zoals dat heet. Na een tijdje

vond ik in het dichtcircuit zelfs mijn nieuwe geliefde. Haar

naam was toevalligerwijs ook Juicy. Maar dat was niet het

enige opvallende. Haar achternaam klonk ook bijna

hetzelfde als die van mijn eerste Juicy. Eerlijk gezegd was

ik niet heel erg onder de indruk. Het is iets wat alle

dichters weten: de dingen gebeuren omdat ze rijmen.

 

En waarachtig! Er staat in de bundel van Nyk zelfs een prozagedicht opgedragen aan ‘Vera Grunnen’. Over kratjes Leeuwbier en zo. Maar dat moet je zelf maar komen horen.

-Tsjalling