Mijn favoriete Vera concerten komen tegenwoordig vooral van ruig punkende Aussies. Zo waren de concerten van Civic en Private Function voor mij persoonlijk twee hoogtepunten van het vorige jaar. Private Function komt heel binnenkort weer terug in Vera (op 1 juni), maar eerst krijgen we een hoogtepunt in wording in de vorm van Pub Thrash lords  C.O.F.F.I.N uit Sydney.  Liefhebbers van een rauwe, catchy mix van Aussie punk, hardrock, garage  en thrashy hardcore kunnen de komende weken hun hart ophalen in Vera!

"Who are C.O.F.F.I.N. you may ask. Think Motörhead meets Cosmic Psychos meets The Cult. Now imagine that blend but with Animal from The Muppets on drums and vocals, complete with a wicked sense of humour and a passion for inclusivity. You’ve just imagined C.O.F.F.I.N."

Ik moet bij de muziek van C.O.F.F.I.N ook wel denken aan de deathpunk van Turbonegro en ja hoor, daar kom ik al een live video uit 2015 tegen van Children Of Finland Fighting In Norway die 'Get It On' coveren. Children Of Finland Fighting In Norway? Onzin, die naam? Ja, onzin. Want een lading humor is C.O.F.F.I.N niet vreemd. Verwacht flink wat grappen en grollen door de diverse microfoons tijdens het optreden, terwijl de band tegelijk serieus sociale issues aan de kaak stelt. Want als geen ander zijn de leden van  C.O.F.F.I.N bewust van het feit dat ze eigenlijk op gestolen land wonen. Land toebehorend aan de oorspronkeijke bewoners, de Aboriginals. Op bijna elke plaat van C.O.F.F.I.N verschijnt hierover een verklaring, op de split EP  'C​.​O​.​F​.​F​.​I​.​N // MINI SKIRT' (2021) met de post pub garagepunkers van Mini Skirt uit Byron Bay, eveneens Australië, wel de meest duidelijke:

"C.O.F.F.I.N and Mini Skirt would like to acknowledge the Gadigal People of the Eora Nation who are the Traditional Custodians of the land on which this recording was made. We pay our respects to their continuing living culture, connection to land, waters, and community. We extend our respects to Elders past, present, and emerging. Sovereignty was never ceded. ALWAYS WAS, AND ALWAYS WILL BE ABORIGINAL LAND."

Ik moet nog even terugkomen op de kreet 'Pub Thrash lords'. Thrash is duidelijk vanwege enkele thrash en hardcore invloeden in de gevariëerde riffs van C.O.F.F.I.N, maar Pub rock uit Australië behoeft een korte toelichting. Waar in Engeland pub rock van bijvoorbeeld Dr Feelgood in de jaren '70 terugvalt op 60-ies rock'n'roll en r&b, is het in Australië meer een mix van rock'n'roll, boogie en hard rock, waaruit bands voortkomen als Rose Tattoo en AC/DC. Die hard rock en boogie invloeden zijn weer terug te horen in de muziek van C.O.F.F.I.N. Maar pub rock is ook een houding, voortkomend uit een toegenomen zelfverzekerheid en zelfbewustzijn van de Australische muziekscene. En tevens een scene waarin de sociale issues van de Australische working class in de suburbs naar voren komen.

"C.O.F.F.I.N certainly fit into a pub rock tradition  though, a mix of the 70's boogie riffs of Lobby Loyde and the souped-up slide guitar of Rose Tattoo; fed through  some of the suburban punk rock of X or Vicious Circle.
Pub rock was always smarter than it got credit for, looked down upon by cultural snobs who would never set foot  in a suburban beer barn, let alone a sweaty moshpit. C.O.F.F.I.N. are a reminder that a lot of Australia's best music  has come from the suburbs, where of course the majority of the country lives. They are proof you can love  rocking out and still have something for the audience to think about, that you can talk about social issues without  the detached language of academia. In short, Children Of Finland Fighting In Norway is pub rock as it should be."

De leden van C.O.F.F.I.N kennen elkaar al vanaf de middelbare school en naast skateboarden gaan ze samen muziek maken. Na verschillende namen te heben gebruikt wordt het ergens rond 2005  C.O.F.F.I.N. De dan 12-jarige broekies hebben namelijk een naam nodig, als ze ineens in het voorprogramma van The Hard-Ons staan. En niet alleen een naam, ook moeten er hals-over-kop nummers worden gedestilleerd uit de jams die de band tot dan toe heeft. Niemand wil zanger zijn, dus wordt Ben Portnoy noodgedwongen de zingende drummer in het trio, in dus eigenlijk eenzelfde line-up als de oorspronkelijke Hard-Ons.

"Drummer-singer Ben Portnoy sounds like he's gargling razors and turpentine – barking his cutting lyrical missives over the band's gut-punching racket."

Al gauw wordt C.O.F.F.I.N aangevuld tot een viertal en bestaat de band dan uit Ben Portnoy (zang/drums), Abijah Rado (gitaar/zang), Arthur Flanders (gitaar/zang) en Laurence Adams (bas/zang). Aanvankelijk brengt de band zelf twee platen uit,  'Under the Influence' (2010) en 'Spring Break At The Asylum' (2014). Op de weinige tracks die ik daarvan terug kan vinden op het internet, klinkt C.O.F.F.I.N dan nog richting iets als Suicidal Tendencies (Possessed to Skate zullen we maar zeggen). Als jonge skateboard kids heb je niet zoveel plekken waar je kunt spelen, dus worden concerten D.I.Y. georganiseerd in bijvoorbeeld indoor skatehallen.

In 2018 wordt de eerste officiële plaat 'Piss​~​Up' uitgebracht, gevolgd door de live-plaat 'Live At The Leagues Club' (2019) en 'Children Of Finland Fighting In Norway' (2020). Inmiddels is Aaron Moss als derde gitarist ingelijfd en is de punk/hardcore sound uitgebreid met de heavy hard rock, garage en thrash invloeden die we nu kennen van C.O.F.F.I.N. Ook speelt de band niet meer in skatehallen, maar als een ware live-sensatie op steeds grotere podia in Australië. In 2022 tourt C.O.F.F.I.N als support van Amyl and the Sniffers over de hele wereld, waarbij ook Nederland wordt aangedaan (maar Groningen en Vera niet).

Ben Portnoy is in 2023 wel in de Vera Kelderbar te zien met garageband Satanic Togas. Trek het je niet aan als je hem daarvan straks niet herkent, Satanic Togas dragen namelijk allemaal maskers. Portnoy zit overigens in nog een aantal bands, want in Australië is het drummer-tekort kennelijk even nijpend als hier in Nederland, dus een beetje drummer zit gauw in drie tot vier bands. Naast Satanic Togas speelt Ben Portnoy onder andere nog in Polute, een band die hij heeft opgericht met leden van een aantal bands uit Melbourne, te weten The Cutters, Split System en Stiff Richards. Die laatste welbekend in Vera vanwege het geweldige Kelderbarconcert in 2022.

Op de laatste plaat 'Australia stops' (2023) wordt de teruggang naar de achterlijkheid in de politiek en de publieke opinie behandeld - hier in Nederland ook geen onbekend terrein -, maar worden tevens de positieve punten in de Australische samenleving naar voren gehaald. Op de hoes van de plaat zien we de leden van C.O.F.F.I.N van een ferry in de haven van Sydney duiken. Geen photoshop, maar een illegale actie waarvoor ze na het verschijnen van de plaat gelukkig niet zijn gearresteerd.

"There’s so many things we love about Australia. That photo exactly. Being able to get a ferry as a mode of transport, being able to swim in the ocean, like the nature that surrounds there. The entertainment side of things like the music scene and arts in Sydney, all that stuff is awesome.
And then we also wanted to explore also the more ugly sides of things that Australia struggles with, whether it’s racism or homophobia. In terms of the Australia Stops thing, it looks into the nation’s hesitation and difficulty to make the right moves when it comes to what we think are at least pretty straightforward actions towards a positive future.
So it’s like when there’s the referendum for legalizing gay marriage, it should have just been like, yeah, that’s, no-brainer in our opinion. In terms of the fact we don’t have a treaty yet with our indigenous people, why that hasn’t happened baffles us. Australia hesitates on shit like that."

Het mooie van C.O.F.F.I.N is, dat deze boodschap wordt gebracht zonder ook maar enigszins prekerig te zijn, zonder dat er ook maar iets  als polarisatie om de hoek komt kijken.

"To tell someone everything you think’s wrong, fuck off, their reaction’s going to be like, well, fuck you too. So it’s more about being like… ‘I don’t get this fully, I struggle with this. You are invited to join the conversation’. No one responds well to just being told you are wrong…
We’re no different than our audience. So we shouldn’t really be telling them how to think. We’re trying to understand these things. It is important for us to not try and pretend that we know more than we do. But it’s important for us to speak about the issues that do trouble us."

Zo'n houding zouden we momenteel in Nederland ook wel meer kunnen gebruiken, dus wie weet is er hier wat missiewerk te verrichten door de heren van C.O.F.F.I.N. Dat dit dan wordt gebracht met een flinke dosis humor, branie en high voltage hard rockende punk zal zeker helpen. Kom maar op met die hap!

Dikkie.

Na tijden aankloten met halve Arctic Monkeys-covers in repetitieruimtes ontdekt support Ringo Starrbucks uit Utrect haar unieke sound: een mythische mix van indie, garage en punk. Hard en chaotisch, vol humor en maatschappijkritiek. Harde riffs, punkenergie en melodieuze gitaarlijnen komen samen tot een post-punk-garage-indie-rock-'n-roll-orgasme.

De band heeft afgelopen januari haar debuut-EP 'A Dog's Breakfast' (2021) uitgebracht, waarop met de nodige humor kritiek wordt gespuid op thema's als overconsumptie, haatzaaiende internetcommunities en disfunctionele politici.