Londen, 2027. In slechts een generatie tijd is de wereld in chaos gedompeld, met slechts de Verenigde Koninkrijk nog als functionerend land (en Angola wellicht ook), al hebben de Britten er inmiddels een dictatuur van gemaakt, vergeven van de anti-immigratie wetgeving, waar het Britse leger huishoudt onder de vluchtelingen. Alle ellende wordt op documentaire wijze in beeld gebracht in Children of Men (2006). Het grootste probleem (naast de pest en alle straling) is echter de onvruchtbaarheid die de wereld teistert – nergens worden nog kinderen geboren. Maar dan krijgt een verzetsgroep die het voor vluchtelingen opneemt, te horen dat er een zwangere het eiland heeft bereikt. Een klopjacht, verraad over en weer en een burgeroorlog volgen in hoog tempo, veelal met actiescenes die in zinderende ononderbroken opnames zijn geschoten. Met Clive Owens, Julianne Moore, Michael Caine en Chiwetel Ejiofor.

Deze dystopische vertelling is gebaseerd op een roman van P.D. James (1920-2014), die vooral bekend is van haar Dalgliesh detectives, maar die al te goed een uitermate grimmige Londen weet te schetsen, subliem in beeld gebracht door Alfonso Cuarón (hij woont er sinds 2000 en James had er ook een huis). In tegenstelling tot veel schrijvers van verfilmde boeken, was zij goed te spreken over deze, en is zelfs in een cameo aan het begin te zien.

Reden deze film – op 35mm celluloid nog wel – te vertonen is dat wij alweer een medewerker bij Zienema verliezen, helaas aan de sterrenkundigen te Leiden. Joe, de leukste Australiër van Groningen en ongetwijfeld gans het Noorden, had het liefst Solaris (Andrej Tarkovski, 1972) als afscheidsfilm vertoond, maar RKZ Bios was ons net voor.

Cuarón is een opmerkelijke filmmaker. Zijn jeugd komt zijdelings voorbij in zijn prachtige Roma (2018), gebaseerd op het leven van een vrouw die voor zijn ouderlijk gezin werkte in Mexico-Stad. Na een korte carrière in de televisiewereld, trok hij direct de aandacht met zijn eersteling, Sólo con Tu Pareja (1991), die hij samen met zijn broer Carlos, eveneens filmmaker, schreef. Hollywood riep, waar hij alweer twee boeken succesvol verfilmde. Toen hij vervolgens weer in Mexico de filmhuishit Y Tu Mamá También (2001) maakte, trok hij de aandacht van J.K. Rowling, die iemand nodig had om de Harry Potter filmreeks wat betovering te schenken, wat hem zeer zeker lukte. Met Gravity (2013) is hij definitief door Hollywood omarmd. Maar mooi dat hij gewoon zijn eigen plan trekt, evenals zijn zoon Jonás, inmiddels ook filmmaker, die ook meeschreef aan Gravity.

Wie wil weten waar Londen straks na vijf jaar Boris aan het landelijke roer op afstevent (het moet gezegd, burgemeester spelen deed hij prima), moet zeker komen, evenals alle liefhebbers van een fikse portie onheil, met dan aan het einde toch nog enige hoop op verlossing.