Het is bekend, dat drum'n'bass en jazz goed samen kunnen gaan. Midden jaren 90 hadden we al eens een pionier van deze zogeheten jazzstep achter de draaitafels in Vera, te weten Roni Size. Dat je met drum'n'bass en jazz-invloeden echter nog vele stappen verder kunt gaan, laat Electric Barbarian uit ons eigen Groningen al meer dan tien jaar horen. De Derde Helft verzorgt in Vera een reeks concerten, waarbij klassiek, jazz, pop en elektronica elkaar ontmoeten. In het geval van Electric Barbarian zijn die ontmoetingen dan van een wel heel intieme aard, want we hebben het hier eerder over een volledige samensmelting van live drum'n'bass, jazz, hiphop, turntablism, improvisatie en spoken word performance.

Spil van Electric Barbarian en enig werkelijk vast bandlid is oprichter, componist en bassist Floris Vermeulen. Hij richt eind tachtiger jaren met broer en gitarist Hendrik Jan de hard rockband Rise And Burn op, maar begin jaren 90 wordt de koers radicaal gewijzigd naar een experimentele mix tussen jazz, hiphop, funk en rock in de nieuwe band Cousin X. Het is eigenlijk al de voorloper van Electric Barbarian, waarbij met muzikanten uit allerlei muzikale richtingen en met dichters en rappers wordt samengewerkt. In 1999 komt drummer Harry Arling bij de band, die daarna een  vaste waarde wordt bij het in 2000 opgerichte Electric Barbarian. Samen met de uit België afkomstige turntablist DJ Grazzhoppa en trompettist Bart Maris vormen de twee Groningers de meest frequente kern van de immer wisselende bezetting van Electric Barbarian. Gezamelijk creëren ze een unieke sound, waarbij beats, scratches en live drums rondom de inventieve zware baslijnen cirkelen en de tussenliggende ruimtes worden gevuld met  losse, soms gefreakte en door effecten gehaalde trompetflarden.

De band heeft geen vaste vocalist, maar werkt wel samen met verschillende spoken word performers. Zo is in de beginjaren Gylan Kain van de legendarische Last Poets een vaste gast en wordt er tijdens een eigen interpretatie van Bitches Brew van Miles Davis samengewerkt met de Braziliaanse schrijfster en dichteres Luanda Casella. In het meest recente project 'The Ghost of Langston Hughes' wordt er echter samengewerkt met een niet levende dichter.  Langston Hughes (1902 – 1967) leefde het grootste deel van zijn leven als schrijver en dichter in Harlem, New York. Hij was als lid van de Harlem Renaissance een pionier van de jazz poetry en streed voor Afro-Amerikaanse bewustwording in een tijd, waarin dat uiterst ongewoon was. Zijn – helaas – nog steeds relevante teksten worden opnieuw tot leven gebracht door middel  van de samples en scratches van Grazzhoppa (of van één van zijn vaste vervangers Irié, Lamont of Kypski), waarbij de teksten via een videoscherm 'real-time' worden geprojecteerd.  Deze beelden zijn geanimeerd door de vormgevers van het Groninger Rocket Industries. Het project gaat de grote zalen en festivals van Europa over en is sinds een optreden tijdens de World Expo in Shanghai in 2010 ook door China en het verre oosten te zien.

 Bij 'The Ghost of langston Hughes' wordt veelal een strijkkwartet ingezet. Ik heb eens een voorstelling gezien met het Belgisch-Duits-Nederlandse Kaas Kwartet, waarbij de strijkinstrumenten helemaal samengaan met de beats, samples en scratches van de dj, zodat het tegelijk lichte en massieve geluid van de strijkers zowel klassiek als hiphop kan klinken.  Er zijn zojuist opnames gemaakt voor een binnenkort uit te brengen nieuwe plaat, waarbij dit project is vastgelegd met een strijkkwartet, waarin onder andere Monica Germino. In het kader van de Derde Helft wordt er in Vera samengewerkt met een samengesteld strijkkwartet van het Prins Claus Conservatorium, bestaande uit:

Thora Sveinsdottir  - viool

Atico Razera de Azevedo  – alt viool

David Bordeleau  - cello

Manuel Cojocariu  – contra bas

Onze deur staat deze avond open voor een ieder, die zin heeft in een zeer speciale muzikale totaalervaring.

Dikkie.