Vorig jaar waren ze al in Vera te zien. Dit jaar touren ze samen en zullen ze weer naar Vera komen: Derrick Brown, Timmy Straw en Emily Wells.

Derrick C. Brown, voormalig parachutist, gondelier, goochelaar en ontslagen weerman, reist nu de wereld over om zijn teksten voor te dragen. Vanuit zijn thuishaven Long Beach is zijn missie begonnen om de Amerikaanse Poëzie en Proza in een Rock & Roll jasje te stoppen. Tot op heden heeft Derrick in meer dan 1500 plaatsen opgetreden en heeft getourd of opgetreden met onder andere Cold War Kids, Clap Your Hands Say Yeah en The Decemberists. Hij stond in het voorprogramma van The White Stripes en Pink Mountaintops en is ook al te zien geweest bij The Tonight Show met Jay Leno en La Sorbonne in Parijs. Derrick Brown is een beat poëet die geroemd wordt om zijn sublieme woordspelingen, het ene moment is hij teder, romantisch en grappig het andere moment diepzinnig, ironisch of onthullend. Daarnaast blijft zijn talent voor performen niet onopgemerkt. Hij vult zijn shows voornamelijk met spoken-word, minimalistische muziek en geluidseffecten. Ook treedt hij graag op met verschillende muzikanten. 

Emily Wells is geboren in een muzikaal gezin. Het is dus niet verwonderlijk dat ze al vroeg begon met muziek. Toen ze nog maar vier jaar oud was begon ze met viool spelen, op haar dertiende nam ze al nummers op. Ze is een muzikaal en multi-instrumentaal genie en is niet alleen goed met een viool, maar ook met elektronica. En laat dat nou net twee dingen zijn heel goed samengaan! Ze heeft een voorliefde voor hip-hop en klassieke muziek, wat terug te horen is in haar geluid. Met slechts een paar strijken op de viool en een paar toetsen op de synthesizer weet ze een prachtig lied neer te zetten. Ze houdt ervan om te experimenteren met niet alledaagse instrumenten, zoals een Franse Hoorn en een analoge verengalm. Haar muzikale uitspattingen slagen zelfs nog op een speelgoed piano, welke ze ook regelmatig tevoorschijn tovert.

Op haar vijfde schreef singer/songwriter Timmy Straw haar eerste liefdesnummer. Drie jaar later schreef ze een nummer over de atoombom en een rap waarin ze haar medeleven toont aan indianen uit reservaten. Naarmate ze ouder werd schreef ze talloze nummers over onderwerpen die dichter bij haar lagen, zoals God. Dit komt mede doordat ze uit een streng gelovig gezin komt. Ze leerde op jonge leeftijd piano en hobo spelen en haar podium was de kerk. In haar tienerjaren keerde ze de kerk de rug toe, verliet school, ging in een restaurant werken en geloofde er heilig in dat muziek niet meer bij haar paste. In de daaropvolgende jaren leerde ze gelukkig de juiste mensen kennen en is ze de muziekwereld geleidelijk aan weer ingestapt. Ze zingt, speelt de piano, de trompet, de banjo, de mandoline, drumt en experimenteert met de synthesizer. Kortom een vrouw met vele muzikale talenten. Ze heeft vorig jaar een spectaculaire indruk achter gelaten en dat resulteerde in een hoge notering in de jaarlijkse Vera Poll van 2011.

-Laura