Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de performance van Nicole Kidman in Destroyer is een nieuw hoogtepunt in haar reeds lange acteercarrière. Nooit eerder zagen we de actrice zo bikkelhard en meedogenloos te werk gaan als in de film van Karyn Kusama. Haar uiterlijke transformatie roept herinneringen op aan Charlize Theron, die in Monster eveneens haar ijdelheid liet varen voor een rauw en doorleefd voorkomen. Kidman speelt FBI-agente Erin Bell, een getroebleerde vrouw die verknocht is geraakt aan de fles en een wankele relatie onderhoudt met haar tienerdochter. Het vergt dan ook weinig fantasie om voor te stellen hoe deze vrouwelijke hoop ellende zich zou handhaven naast detective Rust in het True Detective-universum.

Regisseuse Karyn Kusama laat haar film constant heen en weer pendelen tussen twee tijdlijnen, die gaandeweg dichter bij elkaar komen. Met elke verstrijkende minuut graaft Kusama dieper in het brein van haar protagonist. Onoplettende kijkers zullen de complexe verhaalstructuur wellicht afschrijven als een rommelboeltje, maar wie een beetje zijn best doet om de opzet te begrijpen, ziet hoe briljant Destroyer in elkaar steekt. Zodoende haalt Zienema ‘m weer naar het grote doek, want dat verdient hij gewoon.