Ik word wel enigszins getriggerd als er een project voorbij komt met de termen Sludge, Metal, 90’s Grunge en Hiphop als muziekstijlen erin verwerkt.

Hmmm interessant zo’n mix. Put it in a blender and this is what you got. Please tell me more…

Allereerst, alle bovengenoemde termen doen wel wat met mijn muzikaal hartje en in mijn dj koffertje (map) zal dit ook niet ontbreken, dus laten wij het eens hebben over het project Doodseskader van de mannen Tim De Gieter en Sigfried Burroughs (Bert Minneart).

De mannen zijn in het muzikale dagelijkse leven actief in de Belgische bands Amenra (Tim) en Kaptain Korsakov (Sigfried), waarbij de één met zijn band live een genadeloze muur van Sludge/Post/Doom produceert en de andere een muur van brute totale gekte neerzet (briljant mag ik wel zeggen, gezien mijn live ervaringen met beiden), is het niet zo gek dat deze twee mannen elkaar gevonden hebben.

Daarbij ergens ook wel trouw blijven aan hun stijl die ze bij bovengenoemde bands uitbraakten, maar ook alles totaal weggooien door compleet andere stijlen erin te verwerken.

De naam Doodseskader staat voor de onnoemelijke drang zo hard mogelijk een spoor van vernieling achter te laten. Het is een etiket waarmee beide heerschappen zich kunnen identificeren en het cijfer ’45’ (DoodsEskader: D = 4 en E = 5 naar hun respectievelijke posities in het alfabet) weerspiegelt hun ideologie van de straatcultuur als een soort alternatieve ‘666’. Impulsiviteit en adrenaline zijn gevaarlijke en stoutmoedige drijfveren.

Enfin, alhier dus Doodseskader, die met bas en drums een zeer brute/chaotische sound zowel op plaat als op het podium neerzetten, maar wat mij vooral fascineert is de mix waarin ze dit gegoten hebben.

Dit wordt ook perfect geïllustreerd op hun album MMXX : Year Zero waarbij vervormde naargeestige stemmen de Hiphop stuwen naar de cleane zang die de Grunge laten herleven (bespeur ik hier wat Nine Inch Nails soms) om daarna weer net zo hard de Sludge grunt in te zetten.

Dit maakt het verdomde interessant om live te mogen ervaren omdat je ergens ook wel denkt; “Hoe dan ?!”  “Hoe werkt dit?”

Mijn advies, luister het album eerst voordat je je naar Vera begeeft. Hoe dan ook, gewoon komen! Sowieso fans van bovengenoemde bands waar de mannen inzitten komen zeker niet bedrogen uit want het zit allemaal in het sausje verwerkt wat Doodseskader ten gehore brengt, alleen met een snufje oa. Death Grips (hiphop factor) hier, snufje Grunge daar, afgewerkt met een grimmig sfeertje bruutheid.

Curious ? I am…

Case

Support: VULVA
VULVA bestaat uit Kim Hoorweg (bas/vocals) en Nadya van Osnabrugge (drums/vocals). Beide muzikanten hebben een brede achtergrond in muziek, waardoor de oerklanken van VULVA vaak bijzondere, originele vormen aannemen: van langzame, sfeervolle, opbouwende spanningsbogen tot expressieve garagepunk-explosies. VULVA schuurt tegen de gevestigde orde op alle manieren denkbaar: met zwaartekracht, humor, activisme, pijn en geweld.