Berichtje van vriend, ex-Veraan, ex-Shikari en Modder bassist Maurice een aantal weken geleden:

"Vandaag start de Nederlandse clubtoer van het door Raven van Dorst aangevoerde DOOL ter promotie van hun 2 jaar geleden verschenen plaat 'Summerland'. NB in mijn ogen hét beste (rock)album van 2020!!

Maar wat in t vat zit, verzuurt niet. Dus, laat het festijn dan maar eindelijk beginnen!

En de lol kan niet op... want 'it goes without saying' dat ik méér dan enthousiast ben over het feit dat we met Modder voor 2 van de shows tijdens de 'The Ascent To Summerland Tour' als support mogen aantreden."

Beter kan ik het zelf niet aankondigen. Het tweede optreden van Modder met DOOL is hier in Vera op 28 april. Bovendien is het een terugkeer naar thuishonk Vera en een fijn weerzien met onze 'Gierende Burqa', nu woonachtig in Gent.

En niet te vergeten de warming-up naar het concert van DOOL, in mijn ogen  op dit moment de beste band van Nederland. Niet geheel toevallig is er een rechtstreekse lijn naar The Devil's Blood, ooit mijn favoriete Nederlandse band, maar helaas ter ziele. Nadat zanger/gitarist Raven van Dorst stopt met de solo electro-punkband Elle Bandita, wordt met behulp van gitarist Reinier Vermeulen  (The New Media, Liar of Golgotha) én de ritme-sectie van The Devil's Blood, bestaande uit drummer Micha Haring en bassist Job van de Zande in 2015 DOOL opgericht. Niet veel later voegt ook gitarist  Nick Polak (Gold) zich bij de band. Voor drijvende kracht Raven van Dorst is het de overgang van de knallende punkboosheid van Elle Bandita naar de duistere reflectie en gelaagdheid van de psychedelische gothic dark progressive hard rock van DOOL.

Op de  debuutplaat 'Here Now, There Then' (2017) bewijst DOOL dat het geheel meer is dan de som der delen. DOOL vormt een nieuwe eigenzinnige, organische entiteit, die een mengeling van psychedelische doom metal, seventies hard rock en gothic in een donker, atmosferisch en bovenal uiterst muzikaal avontuur weet te storten, waarin lagen van gitaarriffs, inventieve ritme-wisselingen en catchy vocalen elkaar aanvullen. Een maand na het uitbrengen van de plaat verlaat bassist Job van de Zande DOOL om zich even later bij Molasses te voegen, samen met enkele andere ex-leden van The Devils's Blood en zangeres Farida Lemouchi (een band die ik dan ook graag eens in Vera  zou zien). Een vervanger wordt gevonden in de hier in Groningen woonachtige J.B. van der Wal (o.a. Aborted, Herder). Tekstueel zoekt DOOL het niet zoals bijvoorbeeld The Devil's Blood in het occulte, maar  handelen de teksten meer over de persoonlijke belevingswereld en de relatie van de mens ten opzichte van de natuur verpakt in mystieke metaforen, van bloedrode luchten en wolven tot slangen die om je benen krioelen.

Raven: "Ik geloof dat wij als mensheid steeds meer onze natuur kwijtraken, of in een hokje stoppen en proberen daar zoveel mogelijk niet naar te kijken. Als een soort beschaafde variant van jezelf waardoor je heel veel dingen die je eigenlijk wilt doen, niet doet. Ik probeer dat bij mezelf laagje voor laagje los te peuteren zodat ik uiteindelijk geen schaamte heb en alles kan doen wat ik voel."

DOOL staat daarna niet alleen op Noorderslag en Lowlands, maar ook op grote rockfestivals als Hellfest in Frankrijk, Wacken in Duitsland en het Belgische Graspop.
Raven: "Op focking goeie stages. Dat had ik me echt niet voor kunnen stellen, dat op zo’n festival ineens een tent je teksten mee staat te zingen."

Reinier Vermeulen verlaat in 2019 de band. Zijn opvolger is gitarist Omar Iskandr (o.a. Iskandr, Turia), waarmee DOOL haar tweede plaat 'Summerland' (2020) opneemt, opnieuw vol prachtige, gelaagde nummers van soms wel 8 tot 10 minuten lang. Op 'Ode To The Future' lijkt het bijna of Patti Smith bij The Devil's Blood zingt. Dat die Future even in de pauzestand moet is tijdens de opnames nog niet bekend. De plaat wordt op 10 april 2020 uitgebracht, precies in het begin van de corona-crisis. Tja, daar gaat je release-tour, de gedroomde lancering op Roadburn valt in het water.

Wat moet je dan? Raven van Dorst stort zich dan op de podcast 'Apodcalypse'. Onder het motto "Mocht de wereld vergaan, dan kun je maar beter nog één keer je hele platenkast doorwerken" wordt er drie keer per week prettig  gekeuveld rond een selectie uit de eigen platencollectie, zodat het tijdens de opgesloten lockdown maanden toch nog lijkt alsof er aangenaam bezoek is in je huis. Ik ben daar nog steeds dankbaar voor.

Nu kunnen we met enige vertraging toch nog genieten van de live uitvoering van de nummers van het geweldige 'Summerland'. "Laat het festijn dan maar eindelijk beginnen!", zoals Modder-bassist Maurice van der Es het treffend verwoordt. En natuurlijk mag hij zelf zijn machtige subsonische basklanken eerst over het argeloze Vera-publiek heen Modderen.

Want machtig is het, de zware industrial sludge/doom van het uit Gent afkomstige Modder. Het begint allemaal in november 2020 met 'Mudslinger' (2020) een 21 minuten durende track  met referenties naar Sleep en Mastodon van gitarist/producer Mathlovsky en drummer Gregory Simons. Na de release van 'Mudslinger' wordt de band uitgebreid met bassist Maurice van der Es, gitarist Maxime Rouquart en synth-virtuoos Simon Felix voor een gelaagde en -inderdaad- moddervette sound. Maar de ware luistertrip zit hem bij Modder in de details binnen de zware opgetrokken muren van effectief groovende riffs. Zoals te horen is op de in december 2021 uitgebrachte debuutplaat 'Modder' (2021). Godflesh-achtige industrial klanken, atmosferische synths en een scala aan vreemde effecten, zo creëer je dus een eigen geluid. Geen wonder dat de kersverse band in oktober 2021 op de eerste  editie van Desertfest Gent speelt. Ik lees ook ergens dat liefhebbers van Bongripper en Pelican hier wel blij van kunnen worden. Nou, ik in elk geval zeker! Deze avond kan nu al niet meer stuk!

Dikkie.