‘Send me home like an elephant stone, to smash my dream of love’- zongen The Stone Roses in hun ‘Elephant Stone’. Deze titel is ook direct (de oorsprong van) de naam van de Canadese (h)indiepop band over wie we het hier hebben. Frontman Rishi Dhir is The Stone Roses fan. De keuze voor deze bandnaam wordt versterkt door zijn Indiase roots waar de olifant symbool staat voor een nieuw begin en welvaart. Met Elephant Stone begint Dhir aan een avontuur, hij wil de schaduw uit en neemt een stap in de spotlight. Als gitarist en sitarspeler trad hij al in verschillende bands op, en werd daarin vooral geroemd om zijn indrukwekkende sitarsolo’s. Er werd getourd met bevriende bands als The Black Angels en Brian Jonestown Massacre, en gaat de bandjesgeschiedenis terug tot zijn zeventiende levensjaar.

Zoals gezegd vond hij het na al die jaren tijd om naar de voorgrond te treden en zijn eigen band op te richten. Hij hervond zijn passie voor het schrijven van perfecte popsongs, die wilde hij combineren met zijn liefde voor de sitar en startte met Gab Lambert, Le Venk en Miles Dupire de band in 2008. Een jaar later was daar  ‘The Seven Seas’, het eerste negen nummers tellende album. Een werk dat, zoals hij zelf opmerkt, sterk beïnvloed is door The Beatles, die overigens ook de blits maakten met het gebruik van traditionele instrumenten. En dat klopt wel. Het album heeft een sixties sound dat zich voort zet op zijn tweede album.

Het eerste nummer van deze band wat voor kwam in mijn Spotify lijst was ‘Heavy Moon’, en komt van dat tweede album getiteld  ‘Elephant Stone’(2013). Een vrij psychedelisch nummer, terwijl het merendeel van het album toch lekker huppelend en toegankelijk is. Ik ben liefhebber van die vrolijke sixties twist, zo ook van bands als Temples, Allah-Las, The Growlers en een band met ook een sterke hindie ondertoon, namelijk Fool’s Gold (N.B.: eveneens de titel van zo niet de bekendste The Stone Roses song). Elephant Stone past goed in dit rijtje. Samengevat: lieflijke sixties popsongs met een psychedelisch karakter en her en der een ruig rockende uitschieter. Ik zie ze al voor me deze zomer spelend voor zonovergoten festivalveldjes, terwijl je daar lekker in het gras ligt met je biertje. Ga ze dus vooral zien in Vera om in de sfeer te komen! Ik ben er zeker bij!

-Nina