Speelvolgorde:

20.15: God Is An Astronaut
22.15: Thulebasen
23.45: Switch Opens
01.15: Dog Is Dead 
02.00 - 04.00: DJ 7-Itch                

Elk jaar is het weer raak, maar wennen doet het nooit: EuroSonic/Noorderslag. Gelukkig maar, want het is nog altijd de fijnste manier om het nieuwe jaar in te luiden. Afgezien van het circus dat voor een kleine week wordt opgetuigd, met bands uit heel Europa, radiozenders uit heel Europa en bookers, journalisten en bobo's uit heel Europa, hangt er een geweldige sfeer in de stad. Het ruikt die dagen naar muziek. Ook omdat je getuige kunt zijn van de bands die tijdens EuroSonic een doorbraak naar het grote(re) publiek beleven. Toegegeven, de helft van de bands verdwijnen na EuroSonic uit het zicht, maar die andere helft heeft het in zich om groot te worden. Hiervan zijn de voorbeelden zijn legio.

Sinds vorig jaar is EuroSonic/Noorderslag een vierdaags evenement, waarbij het eerste drie dagen in Vera goed toeven is. Maar dat wist je al, want Weedebee heeft je voor wat betreft de woensdag al het één en ander verteld. T-ice zal je, zoals altijd, bijpraten over de vrijdag. Mijn taak, zoals altijd, is het om je kort bij te praten over de donderdag, ofwel de tweede EuroSonic-dag in Vera. Die tweede dag heeft een gemêleerd program, want alles komt langs: artpop, postrock, psychedelica en metal. Aangezien op het moment van schrijven het blokkenschema nog in ontwikkeling is, zal ik de bands in willekeurige volgorde bespreken.

Dog is Dead komt uit Engeland, uit Nottingham om specifieker te zijn. Ze hebben het in zich om het ver te schoppen. Hun arty-moeilijkdoenerij-in-een-pop-jasje spreekt aan, doet denken aan de meest toegankelijke kant van Foals (de band die met de plaat 'Antidotes' hoog scoorde in de VeraPoll van 2008) en heeft succes. De band stond al eens op Glastonbury, heeft met 'Glockenspiel Song' en 'Young' een paar leuke singles op zak, verschijnt deels bij Rough Trade, deels bij Atlantic en krijgt lovende kritieken van de serieuze pers in Engeland als het om de podiumpresentatie gaat.

Het Deense Thulebasen pakt het anders aan. Dit drietal gebruikt een logge, zompige basis drum en gitaar om ruimte te bieden aan experimenten. Samples worden ter plekke opgenomen, herhaald en verdraaid en kleuren, samen met boeiende synthdeunen, de nummers in. Thulebasen is zowel voor de fijnproever als voor het grote publiek, omdat ze geestverruimende klanken om kunnen vormen tot iets wat makkelijk in het gehoor ligt. Niet voor niets speelden ze zowel tijdens de Biënnale in Venetië als op Roskilde, waar ze telkens op een andere manier het publiek wisten te imponeren. Thulebasen is een aanrader, als je het mij zou vragen. 

God is an Astronaut komt uit Ierland en haalt herinneringen op aan het einde van de jaren '90, de hoogtijdagen van de postrock. Niet dat deze band, onder leiding van de tweeling Torsten en Niels Kinsella, compleet nieuw is. Ruim tien jaar geleden maakte God is an Astronaut ook al postrock. Maar door hard werken, een eigen label en andersoortig DIY-gedrag, zijn ze langzaamaan op een niveau gekomen dat ze tussen de andere, bekendere instrumentale broeders brengt. En door de jaren heen hebben ze een breed geluid gekregen: het schuift van subtiliteit, via metaalachtige klanken naar spacerock.

Laten we er geen doekjes om winden: heavy metal is the law. Ook in Vera.
Daarom past het Zweedse Switch Opens goed in onze club. En eigenlijk past deze op het eerste gezicht ietwat vreemde eend in de EuroSonic-bijt ook goed op het festival, want Switch Opens is zo'n op de metal-leest geschoeide band die de grenzen van het genre opzoekt. Denk daarbij aan de gelijkgestemde bands als Neurosis of Entombed. Prog, doom en psychedelica wisselen elkaar bij Switch Opens in een energiek tempo af.

De tweede dag van EuroSonic in Vera belooft interessant te worden; de liefhebber en/of de muzikale avonturier kan de rest van de podia buiten beschouwing laten, want ook op de tweede dag is Vera een fijn honk.

niek