Foxwarren is een bijzondere indie-folkband uit Canada. Vernoemd naar een gehucht in de provincie Manitoba, waar je zo aan voorbij zou rijden.

De band vraagt ook niet zo nadrukkelijk om de aandacht, maar dwingt je wel -heel subtiel- om te blijven luisteren.

Dat komt ook door de stem van de bescheiden frontman Andy Shauf, die uit duizenden herkenbaar is. Hij zingt omfloerst, fluisterend, maar daardoor spits je nog even beter je oren.

Zo vergaat het mij althans, maar ja ik ben ook een sucker voor Elliott Smith en Paul MacCartney aan wie Shauf & co behoorlijk verwant zijn, met hun achteloze brille en subtiele gevoel voor melodie.

Ik noem Shauf heel specifiek omdat hij ook onder eigen naam muziek maakt en daar veel drukker (en volgens mij ook succesvoller) mee is.

Maar daar kan met 2, de nieuwe (inderdaad tweede) plaat van Foxwarren, wel ‘ns verandering in komen. Dit tweede album verschijnt zeven jaar na de titelloze debuutplaat en laat een heel ander en avontuurlijk geluid horen.

Die eerste plaat van Foxwarren was een echte en vrij conventionele bandplaat. In korte tijd opgenomen met alle vijf bandleden (Andy Shauf, Dallas Bryson, Avery Kissick, Darryl Kissick en Colin Nealis) in de studio en daardoor klinkt die plaat ook coherent. Met zo’n werkwijze kom je dan ook vaak uit op een democratischer geluid, waarin iedereen zich wel kan vinden.

Voor de tweede plaat gingen ze heel anders te werk. Alle bandleden gingen zelf aan de slag in hun thuisstudio’s. En aangezien ze in vier verschillende provincies wonen (in dat enorme land Canada) gingen ze tussentijds niet even bij elkaar langs om de eerste schetsen en probeersels gezamenlijk verder uit te werken.

Alle bandleden brachten eigen ideeën en geluiden in en Shauf probeerde er daarna chocola van te maken.

Voor de band die al twintig jaar samen speelt was het een experiment dat zeer goed heeft uitgepakt. Het is zeer verrassende chocola geworden, of beter gezegd: chocollage.

Ik had graag de verbaasde gezichten van de bandleden gezien toen ze voor het eerst hoorden wat Shauf ervan had gemaakt.

De nieuwe plaat klinkt nog steeds als Foxwarren, maar op sommige momenten alleen vanwege het stemgeluid van Shauf.

2 is een avontuurlijke en spannende plaat met samples, gevonden geluiden (diverse audiofragmenten uit films uit de jaren 40 en 50), strijkers, fluiten, zachte zanglijnen die vervreemdend én herkenbaar aanvoelen. Het is een melancholische en grensverleggende plaat over liefde, afstand en verbinding. Folk, maar dan uit elkaar gehaald en opnieuw opgebouwd.

Een rijke en gevarieerde luisterervaring die, duister en gelaagd als een David Lynch-film.

Maar er is zoveel meer. Deze keer wordt zelfs disco (zoals in Wings met een lekker ploppende bas) en stevige rock (Deadhead) niet geschuwd. En dan heeft het door de werkwijze en de samples ook nog een soort hiphop-sfeer.

2 kwam al eind mei uit en werd slechts mondjesmaat opgemerkt, maar verdient het om door meer mensen te worden beluisterd. En uiteraard om live te beleven.

-Igor

Helaas is I am Oak als support afgelast. Daarvoor in de plaats komt Elanor Moss.

Elanor Moss – een van de spannendste nieuwe stemmen uit het VK. Met haar emotionele indierock speelde ze al op festivals als Pitchfork London en Green Man, en tourde ze met Benjamin Francis Leftwich and Cassandra Jenkins. Verwacht een betoverende set vol diepgang, melancholie en kracht.

Foxwarren | Official Website