Een flinke lading welgemeende boosheid en frustratie klinkt er door in de donkere, noisy mix van 80-ies wave, (post-)punk, industrial en goth van Girls In Synthesis uit Londen. Allerlei invloeden uit de meer duistere punk/wave/art hoek worden door Girls In Synthesis verkend, waardoor er - gelukkig - niet zomaar een label op de band valt te plakken. Op debuutplaat 'Now Here's An Echo From Your Future' (2020) heeft Girls In Synthesis nog een duidelijk harde punk edge, te vergelijken met het eerdere werk van The Fall, Wire, Killing Joke, The Birthday Party of een band als Crass. Op de net uitgekomen LP 'Sublimation' (2024) geven de toegevoegde synths de zelfbenoemde 'dark pop' weer een meer gothic feel. Live dendert Girls In Synthesis rauw en noisy door en schrikt het trio er niet voor  terug om buiten de grenzen van het podium te treden en het publiek fysiek bij het optreden te betrekken.

"Vocalist John Linger sounds like an amalgamation of Jaz Colman, Ian Dury and Joe Strummer,  aggressive but still vulnerable."

"I suspect that if 'Now Here's An Echo From Your Future' had come out twenty years ago it would have been on the Crass  label and, for me, GiS chimed with many bands that I thank for having challenged my idea of music over the years:  Rudimentary Peni, The Birthday Party, early Killing Joke and Crass and more recent acts like Sleaford Mods, DITZ  and Italia 90."

"A dystopian nightmare set to the most embellished of caustic passages that challenged authority ('Set Up To Fail', 'Cause For Concern'), social injustice ('They’re Not Listening'), government propaganda ('Tirades Of Hate And Fear') and everything else in between."

Maar ook op 'Sublimation' klinken nog steeds rauwe 80-ies new wave/punk/noise invloeden  door van een vroege Killing Joke, PiL, Gang Of Four of Siouxsie & The Banshees, golvend op de drive van een denderende JJ Burnel Stranglers-bas. Net als de genoemde bands weet Girls In Synthesis haar experimenten te verpakken in catchy  nummers met hooks en melodie, waardoor er wel degelijk een 'dark pop' factor is, die gaandeweg meer en meer in de muziek van de band is geslopen.

"While Girls In Synthesis might describe Sublimation as a 'dark pop album', this is pop in the same vein as early  Killing Joke: dark and gothic, but still with hooks and melodies that will stay with the listener long after the  album runtime. While this makes Sublimation a less harsh listen than their earlier offerings, the group’s trademark  powerhouse rhythm section is still present and the main driving force of the record. "

Toch verloopt dit proces niet helemaal lineair. Toegegeven, de drie officieel uitgekomen studioplaten volgen wel een steeds melodieuzere lijn, zodat de tweede plaat 'The Rest Is Distraction' (2022) perfect kan worden geplaatst tussen 'Now Here's An Echo From Your Future' en  'Sublimation'. Maar daarnaast brengt het trio een lading singles en EP's uit, waarop er lustig en noisy op los wordt geëxperimenteerd, maar ook van bestaande eigen nummers bijvoorbeeld dub-versies worden gemaakt. Op twee nummers van 'The Rest Is Distraction' horen we overigens ex-The Fall toetsenist Eleni Poulou, ooit nog getrouwd met Mark E. Smith.

De eerste releases van Girls In Synthesis zijn ook een aantal van deze EP's, te beginnen met debuutsingle 'The  Mound/Disappear' (2017). De eerste vier EP's zijn later verzameld op de LP 'Pre​/​Post: A Collection 2016​-​2018' (2019). De band is in 2016 opgericht door John Linger (zang/bas), Jim Cubitt (gitaar/toetsen/zang) en Nicole Pinto (drums). Vanaf het begin houdt het trio alles in eigen hand en tegenwoordig worden de platen op het eigen Own It label uitgebracht. Ook vaart Girl In Synthesis volledig haar eigen koers en let eigenlijk weinig op andere hedendaagse collega-bands, hoewel de band al heeft samengespeeld met onder andere Damo Suzuki, Bad Breeding, Slaves, Wolf Alice en Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs.

"(((o))): Is there a group of bands that you feel a musical affinity with? The almost physical intensity of your sound  reminded me a little of Gnod, Housewives, Idles.

John Linger: Not really… I’ve heard all of the above, and as good as they are, I think we’re far too wrapped up in our own  world to really consider the good and bad about contemporaries. I love Bad Breeding, they’re the best group I’ve  heard in years. They’re a lot more hardline than us, both musically and lyrically, but I’m from a similar suburban area of Hertfordshire as them, so I identify with the way they project their frustrations."

Over het label 'post-punk' heeft John Linger ook nog wel iets te zeggen:
"We’ve never been easy to pigeonhole. That’s a good thing sometimes but it can also be a bit of a hindrance. Some people tagged us post-punk but I don’t think that suits. The issue I have with the modern post-punk tag in general is that most of those bands are just indie! I’m an old school fan of post-punk so post-punk to me is PiL, Gang Of Four, Siouxsie & The Banshees. Bands that were experimental."

De band heeft ons land intussen al een aantal keren aangedaan, incluisef een monumentaal optreden op Le Guess Who in 2021. Nu te zien in dit theater. Mocht je nog twijfels hebben of je wel wilt komen, lees dan nog even onderstaande live-impressie:

"They’ll be your favourite band when you get to see them but don’t take the risk of waiting until they’re playing huge venues they’re surely destined for. Go and see them instead as soon as you can in the smallest room you can find them playing in. Take all your mates and promise them a night to remember. Girls in Synthesis are fucking awesome and make just the right noise for these intense times we’re about to experience. As massive as Big Black the first time you saw them, Killing Joke when you still had that old leather jacket, Therapy at the Falcon, My Bloody Valentine ….you’ll add more to the list when you get to witness these. We’re sure you will, You’ll probably need to. This was magnificent."

Dikkie.

Met haar spookachtige, psychedelische folk, gothic art-pop en ambient noise neemt Lucy Kruger & The Lost Boys je mee in rauwe emoties en poëtische introspectie. De Zuid-Afrikaanse Lucy Kruger verhuist in 2018 naar Berlijn, kort nadat haar andere band,  dream noise duo Medicine Boy bij Fuzz Club Records heeft getekend. Samen met The Lost Boys wordt de ‘Tapes’-trilogie uitgebracht; een reeks grimmige en sobere platen over je weg vinden in een nieuwe stad. De laatste LP 'Heaving' (2023) pakt op waar deze serie eindigde, en de nieuw gevonden stabiliteit gaat hand in hand met experiment.  Een even ingewikkelde als fascinerende plaat vol muziek die direct in lijkt te tappen op het onrustige  gevoelsleven van Kruger zelf. Op momenten is het net zo wurgend intimiderend als de indringende podiumpresentatie waarmee Kruger in het najaar van  2022 indruk maakt op Left of the Dial. Wat te horen is in een meer uitgebreid geluid vol van Depeche Mode-achtige duisternis, angst, opgetogenheid, verlangen en hoop dat ergens tussen Savages, Emma Ruth Rundle en Chelsea Wolfe in zit. Binnenkort verschijnt de nieuwe plaat 'A Human Home' (2024).

Girls In Synthesis | Official Website

Girls In Synthesis | Facebook

Girls In Synthesis | Instagram

Lucy Kruger & The Lost Boys | Website

Lucy Kruger & The Lost Boys | Instagram

Check Facebook Event