Eerst is daar Norrsken, een Zweedse hard rock band, die midden jaren negentig terug valt op de authentieke seventies sound van bands als Black Sabbath en Led Zeppelin. Norrsken brengt in haar vier-jarig bestaan slechts een aantal demo's en een enkele single uit. Klaar voor de vergetelheid zou je zeggen. Maar dan richt gitarist Magnus Pelander in 2000 Witchcraft op. Oorspronkelijk slechts bedoeld om een tribute song op te nemen voor Bobby Liebling van Pentagram, het vergeten Amerikaanse antwoord op Black Sabbath, of eigenlijk de allereerste doom metal band. (Dit verhaal is te zien in de documentaire over Bobby Liebling,  'Last Days Here', onlangs vertoond in Vera Zienema). Witchcraft gaat dan echter verder en Norrsken wordt bekend als 'de band van Magnus Pelander voor Witchcraft'.  Maar wacht even. Hier is het verhaal nog niet afgelopen. Want sinds 2008 is daar nu ook Graveyard, in Gothenburg opgericht door de voormalige Norrsken-leden Joakim Nilsson (zang, gitaar) en Rikard Edlund (bas). Samen met Jonatan Ramm (gitaar, zang) en Axel Sjöberg (drums) proberen ze de authentieke seventies rock vibe levend te houden. Gezien de lovende recensies op Graveyard's derde album 'Lights Out' zal Norrsken voortaan bekend zijn als voorloper van twee succesvolle bands, Wichtcraft én Graveyard.

Eerst heeft het duo Nilsson en Edlund nog een aantal jaren doorgebracht in blues rock band Albatros, maar dat brengt uiteindelijk niet de muzikale voldoening, waarnaar de twee op zoek zijn. Er moet simpelweg meer gerockt worden! Drummer Sjöberg wordt meegenomen uit de resten van Albatros en met gitarist Truls Mörck wordt een demo opgenomen, die vervolgens op MySpace terecht komt. In die tijd heeft het nog zin om daar iets te plaatsen en de band wordt opgepikt door TeePee Records en brengt het titelloze 'Graveyard' uit. Het resultaat klinkt ongeveer als een mix tussen Black Sabbath, Rolling Stones en Led Zeppelin. Tijdens de opnames is ondertussen Mörck vervangen door Jonatan Ramm. Gewapend met zware seventies riffs, mooie huilende vocalen en een groovende en denderende ritme-sectie, gaat de band nu op tour, onder andere samen met Witchcraft. Tevens speelt Graveyard op SXSW.

De lijn wordt doorgetrokken met de tweede plaat 'Hisingen Blues' en nu is er de derde plaat 'Lights Out', alom geprezen door de heavy magazines en fanzines om de manier waarop Graveyard prachtige hedendaagse nieuwe songs maakt binnen het authenthieke seventies geluid. Live is de band een organisch beukende machine, waarbij er muzikaal veel te genieten valt. Komt dat zien, zegt men dan in zo'n geval!

Voor het zover is, zien we de eveneens uit Zweden afkomstige Spiders. Het is eigenlijk de andere band van drummer Sjöberg, maar hij wordt nu vervangen door Ricard Harryson. In Spiders vinden we verder ex-Witchcraft gitarist John Hoyles. Ook Spiders heeft de wortels diep in de seventies rock gestoken, maar gecombineerd met vuige garage rock en de vrouwelijke zang van Ann-Sofie Hoyles weet de band zich binnen het genre behoorlijk te onderscheiden. Hmm, toch maar op tijd komen dan?

-Dikkie.

Home

MySpace