Het Zesde MetaalBEL
Edmund NovemberUK
Spitsvondige en poëtische West-Vlaamse indiepop
Stilaan begint Het Zesde Metaal door te breken in Nederland – en dat mocht na zoveel prachtige lp’s godnondeju wel ‘ns tijd worden. In België is de band rond Wannes Capelle al jaren een van de grootste en meest geliefde bands, met liedjes die nu al tot de canon van de Belgische popmuziek behoren.
Het kost misschien wat moeite om alles te begrijpen wat zanger/tekstschrijver Capelle zingt in dat West-Vlaamse dialect. Maar de muziek is zo sprekend, de melodieën zo meeslepend en zijn taal zo poëtisch dat je meestal wel voelt wat hij ongeveer bedoelt.
Dat is het mooie van muziek.
Maar als je het tekstboekje met vertalingen bij de nieuwe plaat ‘Het Langste Jaar’ erbij pakt wordt nog duidelijker hoe goed de muziek en teksten samensmelten en elkaar versterken. Het sappige West-Vlaams is een taal die zich heel goed leent voor popmuziek, al is er wel de fijngevoeligheid en humane blik van Cappelle voor nodig om tot zo’n hoog niveau te geraken.
Het is trouwens ook de enige taal waarin Capelle kan zingen, ontdekte hij toen de band in een radiostudio het bekende lied ‘Daar gaat ze’ van Clousseau speelde en hij het zingen moest staken. “Ze ging niet, want ik voelde het niet. Uiteindelijk heb ik de song naar het West-Vlaams vertaald,” bekende hij in dit interview Het Zesde Metaal - ‘Met menselijkheid bereik je meer dan met een aanklacht’ - Willem Jongeneelen - Muziekjournalist
Ik heb nu vooral over de frontman geschreven, maar Het Zesde Metaal is inmiddels een (h)echte band die de liedjes samen schrijft. Met Filip Wauters (gitaar) en Robin Aerts (bas) die net als Capelle naast Het Zesde Metaal andere creatieve uitingen hebben zoals kinderboeken en jazzmuziek. Vaste drummer Tim van Oosten (d’n enige Ollander) drumt ook al sinds mensenheugenis bij Roosbeef.
Deze hechte band kreeg in 2022 een enorme knauw toen vast bandlid en multi-instrumentalist Tom Pintens vertelde dat hij ongeneeslijk ziek was.
Met de beperkte tijd die nog restte besloot de band een plaat in intieme setting op te nemen, met Pintens als producer.
Een maand na de laatste opname in de zomer van 2023 stierf Pintens op 48-jarige leeftijd.
‘Het laatste jaar’ is de muzikale weerslag van deze hevige periode. Ook als niet-West-Vlaming voel je dat tot in je vezels. Het hele verdomde en prachtige leven gevat in één plaat. Want het is niet alles kommer en kwel.
Van openingsnummer ‘Nog maar begonnen’ krijg je meteen zin om er iets van te maken.
Prijsnummer ‘De storm’ kan wel ‘ns uitgroeien tot een nieuwe Zesde Metaal-favoriet. Met een niet al te vrolijke thema (Wie doet z’n deur nog open in tijden van oorlog en vluchtelingenstromen), maar zo prachtig gearrangeerd en dan komt nog die brug, daar springt het kippenvel op mijn rug.
‘Moeder Aarde’ is een lieve ode aan ehh…Moeder Aarde. Maar je zou het ook kunnen horen als een ode aan zijn moeder, tevens aan alle lieve moeders (of is dat projectie?).
Toch denk ik dat menig Vlaams kind dit lied op Moederdag zal laten horen aan mams.
Het voert te ver om alle liedjes te bespreken, maar ik kan niet heen om het hartverscheurende slotlied ‘Het langste jaar’. Capelle schreef het eigenlijk naar aanleiding van de dood van een familielid, maar door de ziekte van Pintens krijgt het een extra lading.
Als hij prevelend zingt: “Ben 'k u voor altijd kwit?”
En dan antwoordt Tom Pintens op de piano. Het zou z’n laatste bijdrage zijn voordat hij enige weken later zijn laatste adem uitblies.
Als de band tenslotte in koor “Het langste jaar” zingt zal je dat niet onberoerd laten.
Muziek als versterker van verdriet, maar ook als troost.
Tijdens het toeren zullen ze Pintens vast enorm missen, maar dit lange en ingrijpende jaar is wel voor altijd prachtig vastgelegd, zoals het een topband betaamt.
Laten we Het Zesde Metaal op deze woensdagavond extra liefde en aandacht geven en dan wordt het geheid een prachtige avond.
Igor