Oorspronkelijk opgericht als een solo drummachine project door Bert Hoover heeft Hooveriii (uitgesproken als Hoover Three) zich nu ontwikkeld tot de ware eindvorm - een zeskoppige band die bedreven is in het creëren van hun eigen unieke psychedelische spacerock.

Pointe, het vierde album van Hooveriii is een collectie waarbij de band samenwerkt met muzikanten waar ze in het verleden betrokken mee waren, en als collectief verkennen ze muzikale gebieden die Hooverii in het verleden nog niet eerder heeft verkend. Het resultaat is een album dat geïnspireerd werd door zowel het psychedelische werk Pisces uit de jaren 60 tot aan de soloreleases van Phil Lynott en aan de pionierende elektronische acts als Tangerine Dream. Dit alles komt samen tot een verzameling van nummers die meer gefocust zijn op het creëren van een specifiek gevoel, dan om binnen een bepaald genre te passen.

Van de ruimtelijke groove van het openingsnummer Prom tot aan de uitgestrekte, synthesizer-vriendelijke ballade This Rock, is Pointe een album dat teruggrijpt naar het verleden en tegelijkertijd reikt naar een onbekende toekomst.

Support Roofman speelt weemoedige folksongs, die altijd een zekere indiefragiliteit hebben. Roofman heeft het bijzondere vermogen om mensen naar hem te laten luisteren. Zijn melancholische liedjes, die hij soms afbreekt met humoristische aankondigingen, hebben indrukwekkende melodieën en zijn in de beste zin van het woord intens. ‘De vreugde van verdriet’, zoals hij het noemt, lijkt mensen te raken. In een intieme setting slaagt hij net zo goed als in een grotere club wanneer hij met zijn band op pad is - het effect is hetzelfde, alleen de muzikale afwisseling en het volume zijn anders.