Ik heb het lang niet altijd, maar van sommige jaren weet ik me uitstekend te herinneren welke band(s) ik het vaakst live heb bewonderd. In 2010 was het Vlaamse Isbells - een project van singer-songwriter Gaëtan Vandewoude - daar een van. Eerst op Eurosonic bovenin een veel te volgepakte en daarmee rumoerige De Spieghel (Isbells was vooraf goed getipt door de kenners), later in diverse intieme en minder intieme settingen. Op Naked Song Festival in Eindhoven, met daadwerkelijk een van de meest uitgeklede performances die ik heb mogen meemaken, in een muisstil Vera, op Into The Great Wide Open... En elke keer raakte de muziek me meer.

Bijzonder was daarbij dat het titelloze debuut waar al deze optredens op geënt waren ook alleen maar mooier en mooier werd. De melancholische, maar luchtige liedjes bleven na talloze luisterbeurten gewoon hun frisheid behouden. Toch ga je na verloop van tijd uitzien naar nieuw materiaal. En dat is er sinds kort. Album nummer twee, getiteld Stoalin’, is met het inzetten van de lente verschenen. En het mag geen toeval zijn dat die lente meteen verrukkelijk begon. Zoals Nu.nl-recensent Tjeerd van Erve al opmerkte: “Sommige albums mogen niet voor 21 maart uitkomen.” Dit album ademt lente, sterker: ís lente en behoort ook pas dan tot bloei te komen.

Het gezelschap rond Vandewoude heeft een flinke transformatie ondergaan. Van de oude garde is alleen Vandewoude zelf (allicht!) en Gianni Marzo overgebleven. Nieuw in de gelederen zijn de van oorsprong Brabantse Chantal Acda, die een prachtig, haast sacraal stemgeluid meebrengt, en Christophe Vandewoude, broer van en tevens bandgenoot van Marzo in een andere Vlaamse prachtformatie: Marble Sounds. De band geeft aan dat de veranderingen organisch zijn verlopen, en zo klinkt het ook. Dit is een band die klopt. Alles draait nog steeds om de teksten van Vandewoude, maar de boodschap klinkt hechter en zelfverzekerder. De fluistermuziek heeft plaatsgemaakt voor een krachtiger variant, die echter net zo warm en gevoelig aandoet. Zeer fraai!

Opwarmer vanavond is de Gentse singer-songwriter Renée, wier muziek klinkt als een lichte lentebries. Single 'Dum Dum Dum' van haar onlangs verschenen debuutplaat Extending Playgrounds is door de Vlaamse radiozender Studio Brussel direct na uitkomst omarmd. Wat een goede indicatie is voor de kwaliteit van de muziek. Fraaie, maar sobere arrangementen met veelal fluisterzang. Een beetje meer richting het oude Isbells dus, waarmee deze avond een prachtig natuurlijk verloop biedt. Dromerig op gang komen, om vervolgens zinderend te eindigen. Amaï, wat een schone vertoning moet dat wezen!

- Weedebee