Het is een mooi verhaal. En het heeft een bizarre reden. De reünie van The Kitty Hawk Bomber Billies, de band die zo´n dertig jaar geleden als rockabilly trots van Groningen elke club, kelder en straathoek van de stad onveilig maakt. De band heeft vooral een live reputatie, energiek en wild. Platen zijn er niet, een democassette en een aantal nummers op een rockabilly compilatie, dat is het wel. De band bestaat ook maar een aantal jaren, zolang de leden samen op kunstacademie Minerva zitten. We springen zo'n dertig jaar verder in de tijd en bassist Jeroen Klaver, inmiddels als grafisch vormgever woonachtig in Amsterdam, wordt al enige tijd gespamd door ene Igor uit Sint Petersburg. De Rus heeft de oude democassette van The Kitty Hawk Bomber Billies ontdekt en wil deze als vinylplaat uitbrengen. Waanzin! Gekkigheid! Onzin! Hoax! Scam! Dat is zo ongeveer wat hij en de andere Bomber Billies ervan denken. Maar Igor is een volhouder en weet de mannen uiteindelijk te overtuigen. En zo vieren we nu in Vera zowel de reünie van The Kittyhawk Bomber Billies als de plaatpresentatie van de debuutplaat 'The Kittyhawk Is Back' (2020) op Just Another Normal Guy Records.

Ik heb de Bomber Billies destijds wel een aantal keren gezien. Niet geheel toevallig zijn de plekken ergens buiten op straat en de Vera Kelderbar. Ik weet nog dat destijds een aantal vrienden en Vera collega's erg enthousiast zijn over de Kitty Hawk Bomber Billies. De muziek en de looks van de Bomber Billies zijn typisch rockabilly, vetkuiven, staande bas, jaren vijftig rock'n'roll schema's. Maar wat de band zo bijzonder maakt is dat de Bomber Billies  snel en rauw tekeer gaan als een uitgelaten bende jonge honden, zodat het bijna psychobilly wordt. Net zoals tijdgenoten Batmobile, van wie de band nog een nummertje steelt, eh covert.  Zo zijn de Bomber Billies graag geziene gasten op diverse podia. Er is nog een reden, weet gitarist Michiel Hoving zich te herinneren: 'We waren jong, knap en vooral goedkoop'.

'We repeteerden na tekenles in Minerva en maakten onze versie van rockabilly. Puristen hoorden wel dat we alles bij elkaar fantaseerden. We speelden heel veel, vooral ook op straat. Ooit verdienden we een keer duizend gulden, maar toen speelden we ook van 12 tot 12.', vervolgt Hoving.

Nu de plaat wordt gepresenteerd in Vera moeten de nummers weer worden gerepeteerd, voor het eerst in dertig jaar. Gitarist Michiel Hoving en bassist Jeroen Bakker zijn al die jaren wel bezig gebleven in de muziek.  Michiel kennen we in Vera uiteraard van bands als The Sixtyniners en Reverse Cowgirls en onlangs stond hij nog op het Vera podium naast Bob Fosko en De Raggende Manne. Hij is verder bekend als de geestelijke vader van de hilarische Varkentje Rund animaties. Jeroen is naast zijn bestaan als grafisch ontwerper ook altijd blijven bassen en heeft zich in de Amsterdamse rootsband The Unborn Brothers bekwaamd in de vijfsnarige banjo. Beide heren hoeven zich derhalve niet echt muzikale zorgen te maken.

Voor drummer Sjoerd Wagenaar en zanger/gitarist Ruud Akse is dat een ander verhaal. Sjoerd is in 2000 een van de oprichters van de theaterstichting PeerGroup in Veenhuizen en hij zal tot 2017 artistiek leider van het gezelschap blijven, waarna hij een meer experimentele rol zal krijgen. Ruud Akse leidt als artistiek directeur allerlei projecten van galerie NP3. Maar een instrument bespelen is er voor de twee mannen niet echt meer bij.

Hoe gaat dat in korte tijd dan samen weer een soepel stomende rock'n'rollmachine worden? Daar is gelukkig een oplossing voor gevonden. Onder leiding van Groningens rock'n'roll legende Lourens Leeuw gaat The Kitty Hawk Bomber Billies het muzikale krachthonk in om de band klaar te stomen voor Vera. Lou leeuw is nog van de tijd van trainers als Rinus ´De Generaal´ Michels, dus reken maar dat de knoet er met harde hand overheen zal gaan. Ik heb eigenlijk behoorlijk medelijden met de Bomber Billies, maar uiteindelijk zal het ervoor zorgen dat de band op  23 januari in Vera goed voor de dag zal komen om vol trots 'The Kittyhawk Is Back' te presenteren!

En niet alleen wordt er een plaat gepresenteerd, er komt ook weer een nieuwe editie van de Kittyhawk Bomber Billy Bode, een rijk gevuld stripblad/fanzine. Die is destijds een aantal keren verschenen op de verjaardag van de band tijdens een groot feest met veel gastmuzikanten. Net zoals nu in Vera, want het naast The Kitty Hawk Bomber Billies zijn er gastoptredens van Bigsby's Rocketeers, The Gravediggers en Flatt Mountain. Je kunt haast spreken van een heus festival.

Bigsby's Rocketeers uit leeuwarden is de rockabilly band van 'Singing Barber' Bigsby, die hier in Vera tijdens een aantal rock'n'roll evenementen menig argeloze bezoeker heeft voorzien van een heel vet kapsel. Bauke Bigsby staat bekend als de man achter de gemiddelde vetkuif in Nederland. In de actieve jaren van The Kittyhawk Bomber Billies is hij als vriend en roadie betrokken bij de band. Zijn voorliefde voor authentieke fifties rockabilly brengt hem er toe Bigsby's Rocketeers op te richten en stijlvol als een van de best gekapte zangers in het rock'n'roll circuit zijn rockabilly howls over het publiek te storten.

Als in Groningen het stof is ogetrokken en de Bomber Billies ten grave zijn gedragen is het halverwege de jaren negentig tijd voor The Gravediggers. Johnny Burnette, The Cramps en Reverend Horton Heat zijn een aantal van de voorbeelden voor de band, bestaande uit Chris Garrit (gitaar/zang), Wouter Zimmerman (contrabas) en Martin de Ruiter (drums). De Gravediggers zijn waardige opvolgers en schieten elk optreden als waanzinnigen uit de startblokken om hun psychobilly in halsbrekende tempo's over het publiek te jagen. Vooral bassist Wouter Zimmerman baart opzien met zijn acrobatische toeren op, onder en boven zijn staande bas. The Gravediggers heeft al wel snel een vinylplaat uit, 'She-devil rock!' (1995) , maar als drummer Martin zich bij T-99 voegt is het in 1999 even afgelopen met de band. In 2003 wordt The Gravediggers nieuw leven ingeblazen met de komst van drummer Jan Dokter, ooit in Speedo en The Wild Bunch. Door zijn wat meer heavy drumstijl verandert de sound van de band iets richting de hardrock'n'roll van het Groninger Springtij zo eind jaren zeventig, met bands als Herman Brood & The Wild Romance en The New Adventures.

Tot slot hebben we Flatt Mountain, een bluegrass band uit Meppel die bluegrass traditionals en nummers van o.a. Bill Monroe, Stanley Brothers, Flatt & Scruggs speelt.

Voor de muzikale omlijsting zorgen dj's Tin Wish Tin en Mister Stipje. Tin Wish Tin draait op festivals en zalen binnen en buiten Nederland, vooral tijdens ska-feesten. Maar op zijn Groovy Swing Nights draait hij ook soul, latin, rhythm & blues, funk, jazz en rock 'n' roll. De Stip kennen we hier  in Vera al van zijn roemruchte bands De Stipjes en The Hot Pockets en de laatste jaren van zijn POO POO Platter Parties.

Dus ik zou zeggen, doe even rustig aan tijdens Eurosonic-Noorderslag, dan heb je nog energie over voor het Kitty Hawk festijn in Vera!

Dikkie.