Baarden, snorren en lange manen.. Een gemiddeld bandlid (of barista) van begin dertig kan anno 2014 niet zonder. Dat begrepen ook de heren van Mighty Oaks. Ik betrapte ze dan ook al gauw op een ‘blote voeten show’, maar het is ze vergeven. Hun indie folk staat z’n mannetje met de opzwepende feel good factor van Mumford & Sons, tederheid en diepgang á la Bon Iver en Milky Chance’ chillwave. En dacht ik dat er inmiddels wel een eind zou komen aan de folk pop rage, nou nee hoor. De banjo verovert en herovert harten en de 3FM hit Riptide van Vance Joy had wat mij betreft net zo goed van deze Mighty Oaks kunnen zijn. Hun single Brother (2013) heeft zeker de potentie!

Het trio komt van over de hele wereld, zanger Ian Hooper (USA), gitarist Claudio Donzelli (IT) en bassist Craig Saunders (UK), en heeft zich gevestigd in het bruisende Berlijn. Inspiratie voor de songteksten ligt echter elders, namelijk in de prachtige landschappen van the Pacific Northwest (Noord-Amerika), de geboortestreek van tekstschrijver Hooper. Albumhoezen en bandfoto’s staan dan ook veelal in teken van natuurschoon. Met hun muziek proberen ze dit perfecte landschap te ‘creëren’, waarin de gevoelige teksten over liefde, verlies en schoonheid het beste podium krijgen.  In 2010 brengen ze een zelfgeproduceerde EP uit die dusdanig veel positieve reacties op roept dat ze in 2012 besluiten zich volledig op de band te richten. Inmiddels hebben ze hun eerste studio producties Just One Day EP (2013) en Howl (2014) er op zitten. Ze tourden  met Dry the River, First Aid Kit en openden een Kings of Leon show in Berlijn. Momenteel zijn ze bezig met een festivaltour door Europa waarbij ze Nederland maar één keer aan doen (Valkhof, Nijmegen). Gelukkig begint  ‘The Golden Road’ Europese club tour in november en dan krijg je toch nog een kans om ze te zien, namelijk op 23 november in Vera. So, put on your houthakkershemd, take off your shoes en laat je betoveren!

- Nina