Zo’n twintig jaar geleden trok de band dEUS de aandacht naar een scene waar we tot dan toe mondjesmaat mee kennis hadden gemaakt. Een scene die zich vooral rondom Antwerpen concentreerde, maar tevens blijk gaf van een grotere eruptie aan bands. Want in veel (vooral) Vlaamse plaatsen kwamen in een relatief korte tijd de meest bijzondere bands opzetten - Metal Molly (Tremelo), Soulwax (Gent), Evil Superstars (uit de buurt van Hasselt) en dus dEUS als spil in Antwerpen, alwaar iedere muzikant in meerdere interessante bands speelde, om maar wat te noemen. Het waren bands die zich lieten inspireren door wat er in die dertig jaar daarvoor allemaal aan bluesy avant garde en artrock in de Verenigde Staten werd gemaakt - Tom Waits, Captain Beefheart, JJ Cale. Ze wisten dat om te turnen tot iets eigens, iets ‘Belgisch’ of beter: tot een sterk afwijkend geluid. Zeker vergeleken met het geluid dat de rest van het continent voortbracht.

De ‘Antwerpse scene’ kende veel navolg, vaak geïnspireerd door het artistieke en 'als zij het kunnen, kunnen wij het ook'-mentaliteit van de eerste lichting. Vele van hen hadden een connectie met Humo’s Rock Rally. Maar zoals dat vaker gaat, kende de scene rond de eeuwwisseling steeds minder pieken en steeds meer dalen. Bands als Millionaire en Dead Man Ray waren eigenlijk de laatste, direct aan de scene gerelateerde bands, die bovengemiddeld grote rimpels in die spreekwoordelijke vijver wisten te veroorzaken. De scene was een beetje door z’n verhaal heen. Jammer genoeg. De winterslaap van aanjager dEUS – tussen 1999 en 2005 – had de scene ook geen goed gedaan.

Desondanks kunnen we de afgelopen tien jaar nog steeds genieten van goede bands uit Vlaanderen, maar het geluid is niet meer typisch Vlaams, of Antwerps. Wel heeft die Antwerpse scene bijgedragen aan het zelfvertrouwen van de Vlaamse bands, want het zijn sterk opgebouwde popsongs die de Vlamingen uit hun mouwen lijken te schudden; de bands staan er. Mintzkov is één van de exponenten daarvan. Ze waren in 2000 winnaar van de Rock Rally van Humo, maar heetten toen nog Mintzkov Luna, dezelfde naam waarmee ze in 2004 op Lowlands stonden.

Mintzkov is één van die weinige post-Antwerpen-bands met dat mooie 'Belgische' geluid. Specifieker: het geluid dat dEUS vanaf het alom bejubelde ‘The Ideal Crash’ had. Ondanks het feit dat Mintzkov al jaren in de eredivisie van de hedendaagse Belgenpop speelt en veelvuldig op Studio Brussel te horen is, drie keer Pukkelpop heeft plat gespeeld, heeft de band Nederland te beperkt weten te overtuigen. Maar de fans die ze in Nederland hebben gewonnen, zijn trouw en reizen stad en land af om de band te zien. Zelfs tot over de landsgrenzen heen. Geloof me, ik ken ze. Hopelijk dat Nederland dit keer, met deze serieuze landelijke tour, helemaal om gaat voor Mintzkov. Het is de band gegund.

In het voorprogramma speelt The Silverfaces, een behoorlijk opzwepende psychedelische formatie, die in hun jonge bestaan (zomer 2013) de Amsterdamse Popprijs wonnen en zowel DWDD als Noorderslag hebben aangedaan. Het is iets te makkelijk om deze Amsterdammers te vergelijken met DeWolff, want hoewel ze datzelfde geluid hebben, kleurt The Silverfaces vaker buiten de lijntjes. En dat maakt het interessant.

Kom dus vroeg en geniet van twee toffe bands uit de Benelux.

Niek