MoanGroningen
Laag, traag en sexy. Zo klink ik na een nachtje doorhalen in de beste plek op deze wereld, de kelderbar. Toevallig is het ook de beste omschrijving voor de muziek van Moan. Maar laat ik het nog iets meer over mij hebben. Ik ben Chris, volgens de een heb ik een verwaande rotkop, de ander vindt mijn glimlach de mooiste in Hoogeveen en omstreken.
Sinds het rookverbod baal ik ervan dat ik tijdens een concert niet meer een peukje kan opsteken. Een dosis nicotine, en heel lang geleden wel eens wat wiet erbij, maakte voor mij een goede show helemaal af. Zeker als het dan gaat om stoner, doom, sludge en welke subgenres je dan ook hebt: langzame, zware en repetitieve riffs werken goed in op halfnuchtere ondergetekende. Het is dan ook niet gek dat veel bands in het genre namen of songs hebben die verwijzen naar drugs: Weedeater, Bongripper, Dopethrone, Stoner Kebab, ik noem er willekeurig een paar.
Je moet ook flink onder invloed zijn als je een naam als Electric Wizard of Kyuss bedenkt. Wat is in godsnaam een Kyuss? Het is bijna hip om een bandnaam te kiezen die er niks mee te maken heeft, zoals bijvoorbeeld een naam als Moan. Gewoon een goede naam die de essentie van de muziek uitstekend weergeeft.
Op hun Myspace staan eigenlijk alleen maar instrumentale nummers, maar wie ze vorig jaar in het voorprogramma van Unsane in de Grote Zaal heeft gezien weet dat Vera-icoon en metalhead pur sang Wokkel een deuntje meezingt. Zelf noemen ze hun muziek rauwe, primitieve stoner, drone, sludge, maar ik hou het bij mijn eigen, eerdergenoemde omschrijving. Eindelijk een keer in de kelderbar, en ik hoop dat onze muren het houden. Ik sta in ieder geval in het rookhok met een biertje in mijn hand. Veel plezier! | CHRIS