Mommy is heftig op diverse manieren. Het vierkante filmformaat geeft eigenlijk direct al weg met situatie we te maken hebben: een beklemmende. Diane (geportretteerd door Anne Dorval, een vaak terugkerende actrice in Dolan’s films) poogt haar opstandige tienerzoon Steve weer op de rails te krijgen. Het kost de moeder veel moeite om de jongen van de straat te houden, en precies op dat moment komt de nieuwe buurvrouw, Kyla, om de hoek kijken. De vriendschap die ontstaat tussen Diane, Steven en Kyla maakt hen alledrie sterker.

Het is onbeschrijfelijk hoe goed de jonge Canadese regisseur Xavier Dolan in zijn films emoties in kaart kan brengen zonder melodramatisch aan te voelen. Nee, die overweldigende emoties voelen juist hartstikke oprecht en rauw. Mommy is, als je het aan mij vraagt, hier nog wel de grootste uitblinker in. Het wordt dan ook vaak gezien als zijn magnum opus. En die vierkante frames? Heel soms komt er een moment van bevrijding, en gaat het frame even open. Zonder al teveel te willen weggeven van deze film, kan ik je wel zeggen dat het moeilijk is om droge ogen te hebben en te houden. Een gepaste afsluiting van mijn mooie periode bij Zienema. Dankjewel allen! 

- Iris