Movies that Matter: No More Fear & spreker na afloopTunesië
No More Fear (Mourad Ben Cheikh, Tunesië 2011)
74 min, kleur, Engels ondertiteld
English subtitles
spreker Karim Boussak na afloop (zie ook hieronder)
De Arabische Lente begon in Tunesië.
Mohamed Bouazizi stak zichzelf daar in brand nadat zijn klacht over een klap die een politieagent hem had gegeven, niet in behandeling werd genomen. Nu weet ik niet of ik zelf ook zo ver zou gaan, maar ik leef dan ook niet in een land dat al 23 jaar met straffe hand door een dictator geleid wordt. Misschien zou ik er dan anders over denken.
Ter indicatie: President Ben Ali had even daarvoor voor de vijfde keer de verkiezingen gewonnen met slechts 89 procent van de stemmen, zijn laagste score in 22 jaar. In 1987 vond nog 99 procent van de mensen hem een toffe peer. Nu is dat weliswaar een dalende lijn, maar ook weer niet zo snel dat je als jonge straatverkoper denkt nog een eerlijke overheid te gaan meemaken.
Bouazizi werd een held, binnen een maand was Ben Ali het land uit gevlucht en had de revolutie zich verspreid naar de buurlanden. Dat dit mogelijk bleek in een land waar alle media in handen waren van de regering was mede, en misschien zelfs wel vooral, te danken aan internet en de sociale media die daarop te vinden zijn, zoals Twitter en Facebook. Niet voor niets kun je op de muren in Tunis de graffiti “Thank you Facebook” terugvinden.
Nu, een jaar later kunnen we al de eerste documentaire bekijken die er over deze Jasmijnrevolutie gemaakt is. Mourad Ben Cheikh heeft met No More Fear een ietwat rommelige film afgeleverd, die toch goed de drang naar vrijheid van de mens laat zien. Dit met gebruik van eigen ter plekke geschoten materiaal, nieuwsbeelden en verhalen van een journalist, een mensenrechtenadvocaat en een blogger die elk hun eigen bijdrage aan de revolutie hebben geleverd. En dat binnen een jaar nadat het allemaal gebeurde. Kijkt u over 20 jaar naar History Channel voor wat makkelijke hindsight-journalistiek, dit is History As It’s Being Made. Later maar eens kijken waar het allemaal toe zal leiden, nu eerst kijken hoe het gebeurt. Dichterbij Tunesië zult u voorlopig niet komen.
Gegroet, JosZ
In de krant zag ik trouwens net een foto van de zussen en moeder van Bouazizi, een meer dan levensgroot portret van hun broer/zoon in handen met daarop de trotse tekst:”Vonk van de Revolutie”. Ze keken niet echt trots, eerder intens verdrietig.
Official Selection op het Cannes Film Festival 2011
Na afloop spreekt Karim Boussak die een scriptie schreef over de politieke situatie in Tunesië. Hij studeerde zowel Internationale Betrekkingen als Talen & Culturen van het Midden-Oosten en is van Tunesische en Nederlandse afkomst.