Noord-Nederland-Ruslandjaar: The Return (Andrey Zvyagintsev, Rusland 2003)
Het lijkt alsof de Russische cinema alleen maar klassiekers voortbrengt, want deze maand presenteren we alweer zo’n hedendaags pareltje: The Return.

Door The Guardian bestempeld als ‘instant classic’ werd dit debuut van Andrej Zvjagintsev, voor velen vast bekend als de maker van Elena (2011), op het filmfestival van Venetië bekroond met de belangrijkste prijs, de Gouden Leeuw.

Zijn stijl wordt vaak vergeleken met die van Tarkovski, ook weer zo’n Russische klassieker. Dit heeft voornamelijk te maken met de vaak wat duistere toon en setting waarin veel details een diepere, vaak symbolische betekenis hebben.

Dit klinkt heel zwaar en ingewikkeld, maar dat is het niet en dat ik juist de kracht van Zvjagintsev.

In The Return komt een vader na twaalf jaar plotseling weer thuis. Niemand weet waar hij geweest is en dat schijnt in eerste instantie ook niet uit te maken. De zoons zijn blij eindelijk weer met hem op pad te mogen en verheugen zich dan ook op een vistripje. Dit uitstapje pakt echter anders uit dan verwacht. Het gaat allemaal niet zo soepel tussen de jongens en hun vader die een behoorlijk duistere kant blijkt te hebben. En zo balanceert The Return voortdurend op de grens tussen familiedrama en horror.

Als je er met een filosofische of psychologische bril naar wilt kijken kun je in deze film allerlei hints, metaforen en dubbele lagen ontdekken, maar dat hoeft gelukkig helemaal niet. Het verhaal op zich is mysterieus en spannend genoeg om je, ondersteund door de prachtige beelden en indringende muziek, helemaal mee te slepen. Kortom: een film die je op het grote doek gezien moet hebben.

Birte