Noord-Nederland-Ruslandjaar: Silent Souls (Aleksei Fedorchenko, 2010)
Rusland. Dat is wodka en Kremlin. Dames in bontjas en Stalin. Maar Rusland, dat is ook Eisenstein, Tarkovsky en Russisch formalisme. Kortom, Russische film.

Het lag dus voor Vera Zienema voor de hand om mee te doen met het Noord-Nederland Ruslandjaar en elke maand een film te vertonen uit de rijke traditie Russische films of films die op de een of andere manier met dit land te maken hebben.

In januari trapten we af met Cold Souls en ook in februari vertonen we een recente parel uit dit tegenstrijdige en fascinerende land: Silent Souls. Vergelijkbare titel, maar een heel andere film. Silent Souls is een mystieke en humoristische roadmovie. Quentin Tarantino, juryvoorzitter van het filmfestival Venetië waar deze film de critics award won, noemde hem zelfs poëtisch. Kan dit allemaal in één film? Ja, dat kan, en of.

Regisseur Aleksei Fedorchenko heeft een prachtig beeld geschetst van de Merja’s, een Russische minderheid van Finse afkomst, en hun gebruiken en tradities.

Wanneer Mirons (Yuri Tsurilo) vrouw overlijdt, vraagt hij aan zijn beste vriend Aist (Igor Sergeyev) om hem te helpen haar volgens de rituelen voor te bereiden op de laatste reis. Dit blijkt nogal ingewikkeld en zo begint het avontuur. Betoverend en komisch tegelijk. Een absolute aanrader, of je nou wat met Rusland hebt of niet.

Birte.