Noorderzon in Vera: Smith WesternsUSA
Net als aardbeien en slagroom, sneeuw en sneeuwballen, Volendam en cocaïne en het songfestival en mislukte artiesten, zijn sinds vorig jaar ook Noorderzon en Vera onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Het rijtje optredens die we in het kader van onze vrienden uit het Noorderplantsoen hebben mogen verwelkomen begint indrukwekkend te worden; HEALTH, Monotonix en nu Smith Westerns.
Met wederzijds goedkeuren vissen we dus een aantal dikke krenten uit de Noorderzon-vijver, en ook dit jaar worden we niet teleurgesteld. Smith Westerns is een vijftal uit Chicago, en Chicago ligt in Amerika. Debuutalbum 'The Smith Westerns' uit 2009 deed het al goed op de platenspeler van menig garagerock- en lofi-liefhebber, mijzelf incluis, de liveshows zorgden voor een flinke verrassing. Was dit nou de nieuwe hippe, schurende garagesound waar ik na dat debuut op gerekend had? Nee, in de praktijk bleek het werk van Smith Westerns bol te staan van de stadion-knallers, knoeperts van hits die live veel beter uit de verf kwamen door het cleane en grote geluid.
Als je het laatste wapenfeit van de band, 'Dye It Blonde', naast het self-titled debuut legt wordt de ontwikkeling die de band heeft doorlopen snel duidelijk. Heldere productie waarop de vocale talenten van zanger Cullen Omori veel beter overkomen, net als het virtuoze gitaarspel. Het is precies wat de band nodig had om het beknellende garagerock-stempel van zich af te kunnen gooien, dit is hoe een popband heden ten dage hoort te klinken. Want zonder dat het glam of kitsch wordt, is dit pop met de hoofdletter P, O en nog een P, maar wel zodanig dat het ook de betere rock 'n' roller nog kan bekoren. De overstap van labels, van Hozac naar Fat Possum, zegt de kenner waarschijnlijk meer dan honderd woorden bij elkaar.
Wie op het afgelopen bevrijdingsfestival was, kent deze band wellicht beter dan hij of zij zelf weet. Tussen de bands stond 'Dye it Blonde' op repeat, wat resulteerde in een groep mensen die superhit 'Weekend' meezongen zonder dat ze het zelf doorhadden. Het is dan ook wel het meest catchy nummer op de plaat, waarop de T. Rex en Teenage Fanclub invloeden over elkaar heen duikelen. Tegelijkertijd is de band een centrale pion in de hedendaagse indierock-scene, getuige ook een split met The Magic Kids en een tourtje met Girls.
De vorige twee 'Noorderzon in Vera'-avonden waren volle bak, ik verwacht vanavond niet anders met deze perfecte mix van pop en rock. Kun je ze ook mooi overslaan op Lowlands, mocht je daar ook heengaan. Want ondanks het grote stadiongeluid blijft Vera natuurlijk de thuishaven voor bands als deze.
Ralf