A Place To Bury StrangersUSA
In de nazomer van 2009 kom ik onderweg naar vrienden in Moskou ergens laat in de avond in Tallinn in de lokale late-nite underground bar terecht. Ik kom daar een hele aardige kerel tegen, genaamd Nuutti Kataja, waarmee ik een interessant gesprek voer, waarin muziek de hoofdmoot vormt. Hij blijkt zelf zanger/gitarist/toetsenist te zijn van Dead Combo, een duo bestaande uit twee in New York levende Finnen, dat de grenzen tussen iets als Suicide, The Cramps en The Stooges opzoekt. Vooral erg cool, net zoals Nuutti zelf. In Tallinn is hij toevallig vanwege familiezaken op bezoek bij zijn moeder, die daar recentelijk is gaan wonen. Ergens in het gesprek noemt hij een nieuwe New Yorkse band, die ik absoluut moet gaan beluisteren en als het even kan live gaan zien: A Place To Bury Strangers. Zelf heeft hij met Dead Combo onlangs met deze band het podium gedeeld en hij is nog steeds onder de indruk. We zwerven na sluitingstijd met enkele barmedewerkers tot 's ochtends half acht door Tallinn, totdat we afscheid nemen. "Dik and Nuutti, hahaha!"
De volgende dag kom ik er achter, dat APTBS geboekt is in onze eigen Vera en dat ik binnenkort deze nieuwe ontdekking live zal kunnen zien. Weer thuisgekomen schaf ik, nieuwsgierig geworden door de verhalen van Nuutti, het dan net uitgekomen 'Exploding Head' aan. Ik hoor een lading prachtige popsongs met een vervreemdende, melancholieke zang, verpakt in een uiterst noisy gitaarmuur met een zwaar rockend basgeluid en stevige drums. Energiek, duister en dromerig tegelijk. Het is alsof The Jesus And Mary Chain en Joy Division samen door een leger stofzuigers worden gehaald, maar deze stofzuigers heten dan wel 'Interstellar Overdriver', 'Supersonic Fuzz Gun' of 'Total Sonic Annihilation'.
Frontman Oliver Ackermann is namelijk tevens bouwer van custom gitaareffecten, die hij handmatig maakt en voorziet van bovengenoemde namen. De pedalen worden verkocht onder het merk Death By Audio, tevens de naam van een concertzaal, opnamestudio en eigenlijk het algehele collectief, waartoe ook APTBS behoort. De band heeft daarmee letterlijk alles in eigen handen, tot de details van haar eigen sound aan toe. Uiteenlopende bands als Lightning Bolt, Wilco, Spoon en TV on the Radio gebruiken inmiddels de Death By Audio pedalen.
In 2003 is APTBS al opgericht, maar pas in 2007 komt de eerste titelloze plaat uit, bestaand uit een compilatie van eerder zelf uitgebrachte mini-cdr's en mp3's. Live krijgt het trio al snel het predikaat 'luidste band van New York' met een alle kanten opvliegende geluidsmuur vol distorte feedbackende psychedelische space-effecten. Naast Oliver Ackermann, bestaat de band uit drummer Jay Space en bassist Jono Mofo. Na het uitbrengen van de debuutplaat tourt APTBS samen met bands als Black Rebel Motorcycle Club en Nine Inch Nails. In 2009 komt dan 'Exploding Head' uit.
Na de eerste beluistering van de tweede APTBS ben ik meteen verkocht, de combinatie van noise en melancholie, de catchy riffs en zanglijnen maken dat de plaat in mijn hoofd blijft steken. Ondanks het feit dat ik verre van een 80-ies retro adept ben, heb ik sindsdien zelf de afgelopen jaren geen andere plaat zo vaak gedraaid. Shoegaze schijnt overigens de moderne benaming van de muziek te zijn, maar dat slaat eigenlijk voornamelijk op een lading meer dromerig aangelegde new hipsters, weinig bands uit het genre zijn zo noisy als APTBS.
Het concert in november 2009 wacht ik destijds vol verwachting af. De live-reputatie van APTBS wordt wel waargemaakt, de zaal wordt in no time gevuld met een volle sonische geluidsmuur. Dat is genieten, maar ik mis één ding: Waar is de zang? Ik ken zelf de meeste nummers, maar voor de volle songfactor is de zang veel te veel naar de achtergrond gemixt. Hopelijk wordt dit minpuntje binnenkort in de herkansing goedgemaakt, want A Place To Bury Strangers heeft tussen een aantal festivals door even tijd om op 13 juli Vera aan te doen. Bassist Jono Mofo is overigens recentelijk vervangen door Dion Lunadon (ex-The D4 uit Nieuw-Zeeland). Ik kan wederom niet wachten!
Dan is er nog meer goed nieuws: APTBS is bezig met opnames voor een derde plaat. Wat kunnen we daarop verwachten?
"I’m really excited about this record. We’re going to try to do this thing I’ve been thinking about, just record some of the most insane scenarios possible. Like, maybe setting stuff on fire and recording that while it’s burning. Or maybe like saw some guitars in half while playing songs." Zoiets dus?
Dikkie.