Private FunctionAUS
Support: Kalaallit NunaatNL
Aussie pub- and bratty punkrock
“The plan was just to take the piss out of things, but also to be the kind of band that we would want to go and see.”
Zie hier het simpele en tevens geniale uitgangspunt van de satirische Australische garage/punkband Private Function. De band combineert net als bands als The Dickies, The Damned, The Ramones, Cheap Trick en Spinal Tap, clowneske optredens met een lading knallende prijsnummers. (Nou ja, Spinal Tap dan weer niet, maar daar kan het volume tenminste naar standje 11.) Tevens kan de rauwe, catchy mix van garage, punk, glamrock en trashy hardcore in één adem worden genoemd met Australische bands, die we onlangs in Vera hebben gezien, zoals Stiff Richards, Pist Idiots, CLAMM, Civic en Alien Nosejob en met oudgedienden als The Cosmic Psychos. Zo wordt het vlak voor de zomersluiting nog een keer echt feest.
"It’s an understatement to say Private Function don’t take themselves too seriously. In fact, the Melbourne six-piece savvily split the difference between Cosmic Psychos-style yobbo punk tropes and more current piss-take party rockers. Their songs play it short and dumb, sporting spontaneous bubblegum choruses that demand you shout along – no matter how dodgy the sentiment."
Australië en de wereld horen voor het eerst van Private Function via de release van de cassette/EP 'Six Smoking' Songs' (2016) met daarop een zestal stomende garagepunksongs, terwijl de hoes meteen al de satirische inslag van de band toont:
"In 2016, the group released their debut EP Six Smokin' Songs which featured Bryan Curtis, the face of Australia's anti-smoking campaign, portrayed as being at death's door until he heard the band's music."
Na nog een cassette/EP "Rock In Roll" (2017) en talloze wilde Australische optredens vol gekte, komt eindelijk de eerste echte plaat uit, getiteld 'St. Anger' (2019). Weer zorgt de hoes voor controverse, want geheel en al toevallig lijkt deze wel heel erg op de hoes van de gelijknamige plaat van Metallica. Spotify verbiedt de hoes vanwege plagiaat, zodat daar een parodie op 'The Black Album' wordt getoond. Op bandcamp krijgt de plaat dit grappige commentaar: "I bought this thinking it was a Metallica album. I am severely disappointed. Favorite track: Shut Up."
Ondertussen wordt de muzikale lijn doorgetrokken met opnieuw uiterst catchy Australisch garagepunkgeweld.
De tweede plaat 'Whose Line Is It Anyway?' (2020) wordt vergezeld van zakjes met een verdacht wit poeder. Zo weet Private Function weer de aandacht te trekken en de lachers op haar hand te krijgen. Met meer melodie en zowaar bubblegum-koortjes wordt de verder - gelukkig wel - rauwe mix van garage, punk en pubglamrock voorzien van nog meer hitfactoren. Ondertussen zijn we satirische titels als "I Wish Australia Had Its Guns Again" en "Give War A Chance" verder en hebben we in de afgelopen releases mogen genieten van punkende versies van The Sweet's 'Fox On The Run', Midnight Oil's 'King Of The Mountain' en Lenny Kravitz' 'Are You Gonna Go MY Way?'.
De populariteit van de nationale brats groeit gestaag in Australië en zo speelt Private Function in eigen land in steeds grotere zalen zo af en toe voor meer dan 10.000 wild enthousiaste Australiërs. Ongetwijfeld dragen de grappige video clips en humoristische stunts van de band bij aan de enorme populariteit. Onlangs is de derde plaat uitgekomen '370HSSV 0773H' (2023) - lees de titel maar even ondersteboven - en ook nu gaat de release gepaard met een aantal typsiche Private Function grapjes. Zo zijn de de eerste 50 vinyl exemplaren gevuld met urine van de band zelf en hebben een paar duizend exemplaren 3 krasloten met afbeeldingen van het Australische landschap. Met 3 gelijke afbeeldingen win je 2.999 Australische dollars, een gesigneerde testpersing en wordt de rest van de platen voorzien van je foto. Dit leidde in eerste instantie tot een verbod in South Australia vanwege de alcohol- en gokwetgeving, maar door tussenkomst van coulante autoriteiten werd hiervoor toch een uitzondering gemaakt.
"After their story gained significant press coverage, South Australia’s Liquor and Gambling Commissioner Dini Soulio granted the band a total exemption to release the album with scratchies.
"I am pleased to say that once I became aware of it, I reached out to the band, and in the circumstances, I’m happy to give them an exemption to be able to sell it into South Australia,” Soulio commented to ABC Radio Adelaide.
"The idea that someone is going to become addicted to scratchies by buying multiple albums is probably not a high risk from my point of view.""
Op '370HSSV 0773H' vinden we nog meer uiteenlopende hits met titels als 'One Headed Dog', 'I’m This Far Away (From Being The Worst Person You’ve Ever Met)', 'Bad Day To Be A Beer', weer een Metallica parodie met het trashy 'Seize & Destroy' en daarnaast een heerlijk melodieuze Dickiesiaanse punkcover van Coldplay's 'Yellow'. Ik ben daarom blij dat Private Function nu in Europa is en de weg naar Vera weet te vinden. Dit kon wel eens een feestje worden zoals we eerder in de Grote Zaal hebben meegemaakt met bijvoorbeeld Idles. Ik zeg niet dat Private Function zomaar de opvolger van landgenoten 'Tropical Fuck Storm' op de Vera-muur wordt, maar ik zou het toch maar niet missen.
P.S. Op zoek naar meer informatie over de band luisterde ik op youtube nog naar de eerste aflevering van 'The Last Chance Podcast' met host Shane, zanger Chris en drummer Aiden. Veel wijzer over de band zelf wordt je er niet van, maar het is een uiterst amusant gesprek over favoriete snoep, drankjes en tv-series en gevaarlijke jeugdstunts (in Australië altijd net weer wat gevaarlijker dan elders). In een van de weinige keren dat het gesprek richting muziek gaat, wordt wel de welhaast mythische status van Dead Moon in Australié bevestigt:
Chris: "I have another secret shame like that, which is ... and oh god ..."
*We zien een enorm schuldig koppie.*
"Even saying it up here is going to to give me so much slack. I don't love Dead Moon and like and like ..."
Aiden: "I told you not to tell!!!"
Chris: "I know! And I do, I know...."
Aiden: "Shut uuuup!!!"
Chris: "...I have a bunch of their records and I love them, I understand. I think they sound amazing, but I'm kind of like, people that love Dead Moon, fuck they love Dead Moon!"
Aiden en Shane: "I love Dead Moon, don't worry."
Chris: "Can you imagine saying that to Melbourne? "
Aiden: "This is the end of the band, I'm announcing my new band that will sound a lot like Dead moon."
Chris: " I do love it, I love it, but I don't love it enough to have a tattoo or to have a shirt or whatever. I get it, but if you tell people you don't really ... you know, they won't like it. Holy shit, they flip!"
Aiden: "Why don't you?"
Chris: "No! I do, I do, I do, I do!"
Shane: "But you don't love 'm as much as the people that ..."
Chris: "I get it. I think their biggest strength is that they sound like Dead moon and I love a band that you can pick up the sound of after like 2 seconds. I love that, so I appreciate them for that. I can't beleive I said that, I'm so sorry."
Nou Chris, dat wordt voor straf slapen in de Dead Moon kamer in het Vera hotel.
Vooraf hebben we ook al een niet te missen band, namelijk Kalaallit Nunaat uit Rotterdam. Afgelopen Winsummerfest - binnenkort weer - speelt de band daar ook. Ik kom zelf echter vanuit Groningen op de fiets - wat een idee ook! - en mis het concert. Ik kom dan wel een stel tegen een muur zittende jongens tegen, waarvan eentje heel erg enthousiast is over mijn A Place To Bury Strangers shirt. Hij noemt APTBS zijn grote inspiratie. Als ik later Kalaallit Nunaat een aantal keren in Groningen zie, blijkt het de gitarist te zijn. Ik snap nu zijn opmerking. Inderdaad maakt Kalaallit Nunaat een uiterst aangename en eigenzinnige mix van noisepunk en shoegaze. Ik verwijs verder nog even naar de aankondiging van het downstage optreden ongeveer een jaar geleden:
"Gelukkig is Kalaallit Nunaat de minste niet en kreeg ik zowaar een heuse presskit in de mail. We mogen ons warm maken voor een dosis noise, post-punk en krautrock en een hypnotiserende 'wall of sound’. Verder is het muziek die niet in een koude kelder zou misstaan en vormt het een oorverdovende waterval van beats en melodieën. Ik had het niet beter kunnen verwoorden en kan dit alles dan ook ten zeerste beamen. Als ik de live sessions in Bar3 en OCCII zie, belooft dit heel wat goeds. Als je Unschooling, Geo en Tramhaus kan waarderen, dan is dit ook zeker de moeite waard!|Robert"
Dikkie.