Wat komt hier allemaal voorbij? Underworld? Hoor ik daar een knipoog naar Josh Wink's 'Higher State of Consciousness'? Prodigy breakbeats in 'Crassy Mel', een ode aan anarcho-punk legende Crass?  Dan weer donkere, onderkoelde punkvocalen, vleugjes Cramps, Bauhaus of Suicide in ravende synthpunk, industrial en drum'n'bass. Yeastie Girlz on acid? Sigue Sigue Sputnik? Gary Numan? Het gebeurt allemaal op 'Push' (2023) , de nieuwste plaat  van Sextile uit Los Angeles. Ooit in 2015 begonnen als een meer gitarende darkwave/punk/death rock band, maar heden ten dage overgoten met een flinke lading elektronica en dance. Toch weet Sextile daarin een soort van punkenergie vast te houden, die de vraag opwerpt: Wordt het nou raven of moshen? Hoe dan ook, een kolkende meute is het gevolg en daar houden we in Vera wel van.

"Sextile’s Push is dense in its influences: Josh Wink, Primal Scream's Screamadelica, Iggy Pop, Goldie, early XL Recordings, Bad Bunny, ’90s Fantazia raves, Brian Eno, to name just a few."

"We talked about how one of the criteria for these songs is ‘Would I be able to actually dance to it?’ I don’t think we’ve ever set that criteria before," says the band’s Melissa Scaduto. “We wanted to have a record that is just full of dance songs."

Sextile wordt in 2015 opgericht als het duo  Brady Keehn (zang) en Melissa Scaduto (drums, synth, zang, gitaar) uit New York vertrekt om in Los Angeles een ontwenningskuur te doen. Tijdens een Narcotics Anonymous meeting treffen ze een tweetal muzikaal verruimde geestverwanten in multi-instrumentalist Eddie Wuebben en bassist Kenny Elkin. Hoewel Keehn en Scaduto tot die tijd voornamelijk muziekliefhebbers zijn - Melissa Scaduto werkte in New York in platenzaken en heeft op jonge leeftijd thuis veel gejamd met haar oudere broer - wordt Sextile onder de bezielende leiding van Eddie Wuebben in no time een echte band. Al snel komt de duistere wave/punkplaat 'A Thousand Hands' (2015) uit. Tegenwoordig vindt de band dat de plaat te haastig is uitgekomen, maar destijds schreef iemand iets als:

"Like many of you, I’ve been a follower / collector / fanatic – call it what you will – of what could broadly be called alternative music for many, many years. Over that time I’ve amassed, what I think, is a rather splendid collection of some of the best music ever committed to vinyl – Velvet Underground, The Stooges, The Cramps, Jesus and Mary Chain, Joy Division, Bauhaus, Psychic TV etc.etc.etc…  Now just imagine if that (or your) entire collection was dropped from a great height, and shattered into thousands of tiny pieces. Devastating, right? Now imagine you could salvage some those tiny little pieces and somehow manage to piece them back together to create one album that contained all the best bits. That’s right, just the best bits. What would that album sound like? Quite possibly it would end up a lot like 'A Thousand Hands'."

Op de tweede plaat 'Albeit Living' (2017) komen er meer elektronische invloeden naar voren, resulterend in een cool klinkende DAF meets Cramps meets industrial mix. In dezelfde tijd wordt bassist Kenny vervangen na een terugval in oude gewoontes. Met bassist Cameron Michel tourt Sextile dan met bands als A Place To Bury Strangers en Ty Segall. Sextile komt daarna echter op een heel laag pitje te staan door allerlei solo projecten van de onderlinge leden. Keehn en Scaduto nemen als duo in 2018 nog de Sextile EP '3' op, die naast invloeden van DAF en Gang Of Four al meer dance beats laat horen. In die tijd dringt de realiteit van de grimmige, gespleten Amerikaanse samenleving ook door in de teksten van Sextile.

"Brady – I would say yes, we are a political band. To me, personally, and I don’t think they may agree with me, but in the United States right now, if you are not doing anything about the situation, you are part of the problem."

In 2019 wordt Sextile ruw wakker geschud door de dood van Eddie Wuebben (overdosis). Dit brengt Keehn en Scaduto weer samen met Cameron Michel (nu op gitaar en keyboards) en zo wordt in 2022 de single 'Modern Weekend/Contortion' opgenomen, die nog verder de huidige dance-georiënteerde richting op gaat. Live tourt Sextile dat jaar met nieuwe drummer Lia Simone Braswell, ex-A Place To Bury Strangers.

In 2023 is Sextile echter weer een trio en zijn de live drums vervangen door denderende beats. Wel worden af en toe de gitaren nog van stal gehaald voor gruizige, noisy intermezzo's en klinken de vocalen veelal als opzwepende, staccato punksneren. Dan eindigen we toch weer met de allesbepalende vraag van ons huidige tijdsbestek:  Wordt het raven of moshen?

Dikkie.

Support act Housepainters begon als een slaapkamerproject. Het in Amsterdam gevestigde trio weet wave-punk te combineren met dub, wat samensmelt tot sombere, maar toch opgewekte melodieën. Met Fixed Position brengt Housepainters hun eerste single uit op het Zwitserse label Bongo Joe Records.