Sleepy Sun is geen onbekende meer in Groningen. In 2009 stonden ze al in Vera en gaven een prachtig concert dat ze een 6e plaats in de jaarlijkse poll opleverde. Een zomer later stonden ze op Noorderzon met een betoverende show op het DOK. Met mij zullen vele anderen gevallen zijn voor dit mooie stelletje muzikale hippies uit Californië.

Helaas, het idee van Sleepy Sun als vredelievende hippies blijkt niet altijd op te gaan. Eind 2010 had het enige vrouwelijke bandlid Rachel Fannan genoeg van de manier waarop ze binnen de band behandeld werd. Tegenover de pers nam ze geen blad voor haar mond: “Without being disrespectful and gossipy, I must say that Sleepy Sun are a very difficult group of young men who have had little experience working with other artists, and most crucial no experience working with women.”

Het vertrek van Fannan betekende echter niet het einde van Sleepy Sun. De overgebleven bandleden wensten haar het beste en gingen gewoon met zijn vijven verder. Dat leverde ongetwijfeld veel twijfels op bij Sleepy Sun-liefhebbers: de bloedmooie stem en uitbundige aanwezigheid van Fannan speelde geen onbelangrijke rol binnen de muziek en optredens van de band. Toen ik mijn vader bijvoorbeeld vertelde dat Sleepy Sun weer naar Vera komt wilde hij direct een kaartje kopen, toen ik er vervolgens aan toevoegde dat het meisje uit de band is gestapt wist hij ineens niet zo zeker meer of hij wel naar het concert wilde. Ik kan me zo voorstellen dat hij niet de enige is die zo reageert.

Gelukkig kwam Sleepy Sun onlangs met een grote geruststeller in de vorm van hun nieuwe plaat, getiteld ‘Spine Hits.’ Ze zijn de Californische woestijn ingetrokken en hebben daar met behulp van producer Dave Catching (oa. Queens of the Stone Age) het album opgenomen. De muziek is inderdaad wel een beetje anders zonder Fannan, maar gek genoeg is Spine Hits eerder lichtvoetiger dan ‘mannelijker’ en zwaarder geworden.  Het is nog steeds Sleepy Sun zoals je gewend bent: psychedelisch, dromerig en af en toe lekker vuig. Nog steeds valt de vergelijking met Black Mountain en Dead Meadow wel te maken, maar de hele trage, logge nummers hebben op hun nieuwe album plaatsgemaakt voor meer folk en uptempo liedjes die eigenlijk behoorlijk richting popliedjes met een Stone Roses smaakje neigen. Het maakt Spine Hits tot het meest toegankelijke album van Sleepy Sun.

Wie genoten heeft van de eerdere optredens en platen van Sleepy Sun hoeft naar mijn idee niet bang te zijn om teleurgesteld te worden. Ik geef eerlijk toe dat Rachel Fannan een gemis is, maar Sleepy Sun is een nieuwe weg ingeslagen en is nog altijd zeer de moeite waard. Spine Hits is een heerlijk album en live zullen die nummers ongetwijfeld nog sterker zijn. Ik hoop mijn vader met dit stukje overtuigd te hebben en hem vanavond op de voorste rij tegen te komen. En jou natuurlijk ook!

- Marinke